Oι Αλκυονίδες ημέρες

Η όμορφη Αλκυόνα.

Κείμενο της Καστοριανής λογοτέχνιδας Ιφιγένειας Διδασκάλου
.

Μάταια περιμέναμε μέσα στον φετινό Ιανουάριο να καλοσυνέψει ο καιρός και ν’ απολαύσουμε λίγες γλυκές χειμωνιάτικες μέρες, τις γνωστές μας Αλκυονίδες, που, σύμφωνα με τον πανάρχαιο μύθο μας, πήραν το όνομα αυτό από την Αλκυόνα, το όμορφο ψαροπούλι.

Η Αλκυόνη ζει κοντά στη θάλασσα και γεννάει τ’ αυγά της στις σχισμές των βράχων, μέσα στην εποχή του Χειμώνα. Αλλά το Χειμώνα έχει πολλές κακοκαιρίες και θαλασσοταραχές και γι’ αυτό, κατά την αρχαία εποχή, τα άγρια κύματα έφταναν μέχρι τους βράχους που είχε τη φωλιά της η Αλκυόνα, της άρπαζαν τα αυγά και την άφηναν χωρίς οικογένεια, αυτήν πού τόσο αγαπούσε τον άντρα της και τα παιδιά της. Οπότε η Αλκυόνη άρχιζε το θρήνο. Έκλαιγε τόσο σπαραχτικά, που ο θεός Δίας τη λυπήθηκε, κι έλαβε την εξής απόφαση: Μέσα στην καρδιά του χειμώνα να γίνονται μερικές μέρες ηλιόλουστες και χωρίς θαλασσοταραχή, γύρω στις δύο εβδομάδες, ώστε στο διάστημα αυτό να προφταίνει η Αλκυόνη να γεννάει και να κλωσάει τ’ αυγά της, χωρίς να της τ’ αρπάζουν τ’ άγρια κύματα.

Αυτές, λοιπόν, οι ηλιόλουστες ημέρες του Γενάρη - που μάταια τις περιμέναμε εφέτος και δεν φάνηκαν - γίνανε για χάρη της Αλκυόνας και γι αυτό oι αρχαίοι μας πρόγονοι τις ονόμασαν Αλκυονίδες.



Ψηφιδωτό στο μοναστήρι του Σισανίου Κοζάνης

   Από τότε, κάθε Γενάρη ο νους μας πηγαίνει στην Αλκυόνα και τον όμορφο μύθο της, καθώς και στην αισιοδοξία πως θα περάσουν οι κακοκαιρίες και θα ξανάρθουν οι καλοσυνάτες ημέρες, οι Αλκυονίδες μέρες.

Ο τρυφερός ποιητής μας, ο Γεώργιος Δροσίνης, θέλοντας να τονίσει ότι και μέσα στις πιο δύσκολες εποχές που περνάει κανείς, μπορεί να ελπίζει ότι θα έρθουν και καλύτερες ημέρες, έγραψε τούτο το όμορφο δίστιχο:

Και στης ζωής τους πιο βαρείς χειμώνες

Αλκυονίδες μέρες καρτερούν.

Κι ένας άλλος ποιητής μας, ο Αργύρης Κρανιώτης, που χρησιμοποίησε τις Αλκυονίδες για να τραγουδήσει την αισιοδοξία, έπλεξε τούτον τον στίχο:

Ηλιόλουστες μέρες, γελαζούμενες

της ζωής μας χαρά και γιορτάσι,

που κερνάτε τη γλύκα ανοιχτόχερα

μέσα σ’ ένα ολόχρυσο τάσι.

Όσο κι αν ο φετινός Γενάρης δεν μας χάρισε τις Αλκυονίδες ημέρες που τόσο περιμέναμε, ας ελπίσουμε πως θά 'ρθουν τώρα, τις επόμενες μέρες, και πως θά ’ρχονται σε κάθε δύσκολη εποχή της ζωής μας, για να μας ξεγελούν, να μας ξεκουράζουν, να μας ζεσταίνουν την καρδιά. Ας έρχονται οι Αλκυονίδες μέρες του Δροσίνη, ηλιόλουστες και φωτεινές, ζεστές και χαρούμενες.

Διακοσμητική τοιχογραφία σε ναό της Καστοριάς