Ιστορία του χωριού “Ο Γέρμας” Καστοριάς (Ιστορικές καταγραφές)

Ο Γέρμας Καστοριάς και ο ακαταμάχητος πολιούχος
 του άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος.
Ελαιογραφία του Γ.Τ.Α.

Διευθύνσεις Σελίδων Ιστολογίου.
(ctrl-κλικ για το άνοιγμα του κάθε δεσμού)
..................................................................

1) Συνοπτική Ιστορία του χωριού Γέρμας. doc
2) Προϊστορικές  ακροπόλεις στον Γέρμα: doc

3) - Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός στον Γέρμα (18οςαιών). doc

4) - Επιδρομή Κομιτατζήδων στον Γέρμα: http://fos-kastoria.blogspot.com/2019/06/16-1903.html
5) - Ο ηρωικός θάνατος του Καπετάν - Γέρμα. doc

6) - Η απελευθέρωση του Γέρμα από τον τουρκικό ζυγό :http://fos-kastoria.blogspot.com/2020/01/12-1912.html

7) - Γερμανιώτες φονευθέντες κατά την περίοδο 1904 – 1922. doc

8) - Το χωριό Ο Γέρμας στην Κατοχή και τον Ανταρτοπόλεμο.doc

9) - Αναμνήσεις απ' τον Γέρμα. Έτ. 1940 – 41. doc

10) Η επίπονη ζωή και η πολεμική δράση του Χρίστου Δισλή (1920-2012: http://germaskastorias.blogspot.com/2022/07/1920-2012.html

11) - Επιδρομή Ιταλών: http://germaskastorias.blogspot.com/2017/02/1941-44-2016.html
12) - Εκτέλεση πέντε Γερμανιωτών: https://germaskastorias.blogspot.com/2020/01/1941-44.html
13) - Πως ξεκίνησε το Αντάρτικο: http://fos-kastoria.blogspot.com/2016/01/blog-post_11.html

14) - Ο εθνομάρτυρας δάσκαλος Αθ. Δούφλιας. docx

15) - Ονόματα Γερμανιωτών φονευθέντων την περίοδο 1940 – 44. doc

16) - Γερμανιώτες φονευθέντες την περίοδο 1944 – 49. doc

17) - Ο ήρωας Ανθυπολοχαγός Ι. Τσαγκαράκης (+1947). doc

18) - Ο άθλιος Καπετάν Πεύκος. Docx
19) - Η εκτέλεση - δολοφονία της Ασπασίας Γιαννάκα.https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=163896164822346120#allposts
20) - Η Χρωστούμενη σφαίρα: http://germaskastorias.blogspot.com/2019/06/blog-post.htm

• --------------------------------------------
• ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ.
  1) Ο επισκέπτης της παρούσας ιστοσελίδας μπορεί να “κατεβάσει”, να διαμορφώσει κατάλληλα και να εκτυπώσει το περιεχόμενο των παρατιθέμενων ηλεκτρονικών δεσμών.
  
  
  2) Τα ιστορικά κείμενα των παρουσιαζόμενων Ιστοσελίδων αποτελούν ένα σημαντικό μέρος του συνόλου των ανάλογων κειμένων που έχουν γραφτεί έως τώρα για το χωριό “Ο Γέρμας” Καστοριάς.

• 

  Ιστορικό βιβλίο για τον Γέρμα,
   αναφερόμενο στην περίοδο
   του Μακεδονικού Αγώνα (1904-1908).

Ιστορικό βιβλίο της περιόδου
Ανταρτοπολέμου 1944-1949,
που περιλαμβάνει πολλά
   στοιχεία για τον Γέρμα..

Εφημερίδα που κυκλοφόρησε
 απ' το  έτος 1995 έως το 2018.
Στις 912 σελίδες της παρουσιάστηκαν
 πολλά ιστορικά στοιχεία για τον Γέρμα.
 

Η απελευθέρωση του Γέρμα Καστοριάς απ' τον τουρκικό ζυγό (12 Οκτωβρίου 1912).

Εξιστόρηση Στεφάνου Γρηγορίου (Καπετάν Στέφου).

Ο ανδριάντας του ανώνυμου
Μακεδονομάχου στον Γέρμα.
Δωρεά Χρίστου Βράκα.

Εκ του χωρίου Κοντσικό (: Γαλατινή Κοζάνης) κατήλθομεν εις την γραφικήν μονήν του Αγίου Αθανασίου κειμένην όπισθεν της Σελίτσης (: Εράτυρας Κοζάνης) και, αφού παρεμείναμεν εκεί επ' ολίγον, εισήλθομεν κατόπιν εντός της Σελίτσης γενόμενοι μετά χαράς δεκτοί εκ μέρους των φιλοπάτριδων και φιλόξενων κατοίκων της. Εκ Σελίτσης κατήλθομεν, μέσον Πέλκας εις Βογατσικόν, τυχόντες ενθουσιωδεστάτης υποδοχής.

Ο πόλεμος είχε κηρυχθή ήδη και αι πρώται ειδήσεις της νικηφόρου πορείας των Ελληνικών Στρατευμάτων αστραπιαίως διεδόθησαν απ' άκρου εις άκρον.

Ο Διάδοχος του Ελληνικού Θρόνου συνέτριβε τους εχθρούς του Γένους μας, οίτινες προτροπάδην ετρέποντο εις άτακτον φυγήν. Αίφνης εμάθομεν, ότι ο ένδοξος Στρατηλάτης είχεν εισέλθει εις την Κοζάνην και ότι αι πρωτοπορείαι του Ελληνικού Στρατού εβάδιζον ανεμποδίστως προς τα πρόσω.

Σώματα άλλα δεν υπήρχον, εκτός του Λάζου Αποστολίδου. Εν τω μεταξύ εγώ - συμφώνως προς τας.διαταγάς του Κέντρου Αθηνών - ανέμενον οδηγίας από το Κέντρον Καστοριάς, το όποιον όμως ετήρει όλως μυστηριώδη σιγήν.

Το ηρωικό Μακεδονοχώρι Ο Γέρμας Καστοριάς.

Τότε απεχωρίσθην του Καπετάν Αντώνη Ζώη και παραλαβών το Σώμα μου μετέβην εις Λόσνιτσαν (: Γέρμα Καστορίας).

Ήδη ο πανικός ήρχισε μεταδιδόμενος εις τας τάξεις του Τούρκικου Στρατού, όστις, πτοημένος εκ της ακατάσχετου ορμής των Ελλήνων Στρατιωτών, υπεχώρει εν τάχει εγκαταλείπων τα πάντα.

Το Σάββατον της 12ης Οκτωβρίου 1912, καλέσας τους κατοίκους του χωρίου Λοσνίτσης τους ειδοποίησα ότι την επαύριον θα ετελείτο Δοξολογία υπέρ του Βασιλέως των Ελλήνων και του Ελληνικού Στρατού. Η νεολαία του χωρίου υπεδέχθη μετ' ενθουσιασμού την είδησιν, οι γεροντότεροι όμως εφαίνοντο διστακτικοί, φοβούμενοι μήπως οι Τούρκοι τους εξεδικούντο μετά το πέρας του Πολέμου. Οι δυστυχείς είχον εν μέρει δίκαιον διότι, μετά την ατυχή έκβασιν του αποτυχόντος πολέμου του 1897, αι Τουρκικαί Αρχαί ποικιλοτρόπως εβασάνισαν τον Μακεδονικόν πληθυσμόν. Αντιληφθείς την αιτίαν του δισταγμού των, διά καταλλήλων λόγων έδωκα θάρρος εις όλους και ούτω απεφασίσθη όπως, μετά την τέλεσιν της δοξολογίας, δράξωμεν άπαντες τα όπλα υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.

Ο Μακεδονομάχος Καπετάν - Στέφος,
ελευθερωτής του Γέρμα.
 Προτομή του στη Φλώρινα.

Ήτο ημέρα Κυριακή 13 Οκτωβρίου 1912. Ο φωτοβόλος ήλιος ελάμπρυνε την φύσιν και οι κάτοικοι του χωρίου ενδεδυμένοι τας γραφικάς στολάς των μετέβαινον εις την εκκλησίαν, όπως ακούσωσι την Θείαν Λειτουργίαν και παραστώσιν κατά την τέλεσιν της Δοξολογίας. Οι κώδωνες της εκκλησίας εσήμαινον χαρμοσύνως διαλαλούντες την δόξαν του Σταυρού και οι Ιερείς μετά συγκινήσεως ηύχοντο υπέρ κατευοδώσεως του ιερού ημών Αγώνος. Λίαν πρωί ήρχισα προετοιμάζων τους άνδρας μου και περί την 10ην π.μ. παραλαβών το μικρόν Ανταρτικόν Σώμα μου και έχων εις το δεξιόν την λατρευτήν σύζυγόν μου - φέρουσαν γραφικωτάτην ανταρτικήν στολήν - μετέβην εις την Εκκλησίαν, όπου όλοι με ανέμενον με αγωνίαν.

Η νεολαία του χωρίου με τα όπλα εις χείρας ανέμενε την άφιξίν μας εις το προαύλιον της Εκκλησίας και, μόλις εφθάσαμεν εντός αυτού, μας υπεδέχθη με διατόρους ζητωκραυγάς.

Μετά το πέρας της Δοξολογίας όλοι οι εκκλησιαζόμενοι εξήλθον εις το προαύλιον και τότε εγώ, υπό τας ευχάς του κλήρου, τας ζητωκραυγάς των χωρικών και ανταρτών μου, ανύψωσα την Γαλανόλευκον κηρύξας τον Πόλεμον κατά των απίστων εχθρών μας.

Το αντάρτικο Σώμα του ήρωα μακεδονομάχου
Νικολάου Τσοτάκου,  Καπετάν - Γέρμα.

Ουδέποτε θέλω λησμονήσει την Ιστορικήν ταύτην ημέραν, καθ' ην, αψηφών τα πάντα, αυτοβούλως προέβην εις το πραξικόπημα τούτο, όπερ ήτο η αρχή μεγάλων γεγονότων και συγκινητικών επεισοδίων.

Καθ' ην στιγμήν είμεθα άπαντες συνηγμένοι εις το προαύλιον της Εκκλησίας, ο διδάσκαλος τού χωρίου - γόνος της πατριωτικωτάτης οικογενείας Μυλώση - εξεφώνησεν ενθουσιώδη λόγον, όστις προυκάλεσε τα δάκρυα όλων εν γένει. Η ημέρα εκείνη ήτο ημέρα ευτυχών γεγονότων, ήτο ημέρα καθ' ην τα δεσμά της δουλείας εθραύσθησαν και η δοξασμένη Ελευθερία ηυλόγησε τους κατοίκους της Μακεδονίας.

Μετά το πέρας της δοξολογίας κατήρτισα την φρουράν του χωρίου και κατόπιν, με την Γαλανόλευκον επί κεφαλής του μικρού Σώματός μου, διηυθύνθην προς το χωρίον Μπλάτσι, το οποίον κείται επί υψώματος, είναι δε χωρίον γραφικώτατον περιστοιχιζόμενον από πυκνά δάση.

Η προτομή του ήρωα  Μακεδονομάχου
Καπετάν - Γέρμα (+ 1907) στον Γέρμα Καστοριάς.

Εις το χωρίον Μπλάτσι ευρίσκετο το Ανταρτικόν Σώμα του Καπετάν Ευθ. Καούδη, το οποίον, μόλις μας διέκρινεν ερχόμενους με την Γαλανόλευκον προπορευομένην και τους χωρικούς ακολουθούντας, έσπευσε προς προϋπάντησίν μας. Οι χωρικοί έψαλλον ενθουσιώδη πατριωτικά άσματα και με ζητωκραυγάς και πυροβολισμούς εξωτερίκευον την άπλετον χαράν και τον ακραιφνή ενθουσιασμόν των. Καθ' όλην την διάρκειαν της ημέρας επανηγυρίσαμεν το ευχάριστον γεγονός, διασκεδάσαντες εν ακρατήτω ενθουσιασμού.

Τα όρη και αι χαράδραι αντελάλουν τας ζητωκραυγάς μας και οι Αετοί, πτοημένοι εκ των πυροβολισμών, επέτων προς το εσωτερικόν διά να αναγγείλουν την άφιξιν της Ελευθερίας...

{Απόσπασμα απ' τα απομνημονεύματά του}

Άγιος Γεράσιμος Β΄ ο Παλλαδάς {+ 15 Ιανουαρίου}

^{Μητροπολίτης Καστορίας (1677; – 1686), Πατριάρχης Αλεξανδρείας {1688 – 1710}}

«...το της οικουμένης κριτήριον, την Θεοφρούρητον φησιν καθέδραν των Αλεξανδρέων (σ.σ. και των Καστοριέων), εν καιροίς ιδίοις, αξιολογωτάτων ανδρών ουδέποτε κατέλιπεν έρημον η Θεία Πρόνοια».

Αλ. Μαυροκορδάτος προς Γεράσιμον Παλλαδάν.

Κείμενο Γιώργου Τ. Αλεξίου

   Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας άγιος Γεράσιμος Β' ο Παλλαδας, υπήρξε «ανήρ τω όντι σοφώτατος και αγιώτατος, Θεολόγος, φιλόσοφος, ανιχνευτής του βάθους των θείων Γραφών, δαημονέστατος της ελληνικής, εβραϊκής και λατινικής γλώσσης» (Καισάριος Δαπόντε 1714-1784). Ο εν λόγω Πατριάρχης υπηρέτησε ως Ιεράρχης για μία δεκαετία περίπου, απ' το 1677 (;)¹ μέχρι τον Μάιο του 1686², στην Καστοριά και λάμπρυνε το Μητροπολιτικό της θρόνο.

   

Η πόλη Καστοριά υπό την προστασίαν
του αγίου Γερασίμου Παλλαδά.

'Οπως μας πληροφορεί ο βιογράφος του, ο μεταγενέστερος Πατριάρχης Αλεξανδρείας Γεράσιμος Γ΄ Γήμαρης, (1783-1788), ο Γεράσιμος Παλλάδας γεννήθηκε στο χωριό Σκιλλούς της Πεδιάδας Κρήτης κι εκεί διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα απ' τον λόγιο πατέρα του Θεόδωρο, που ήταν Πρωτόπαπας³ και ιεροκήρυκας. Αργότερα, όταν μεγάλωσε, μετέβη για ευρύτερες σπουδές στην Κέρκυρα, στη Βενετία και τέλος στη Ρώμη, όπου παρακολούθησε ανώτερα μαθήματα στο εκεί περίφημο Κολλέγιο του Αγίου Αθανασίου.

Κατά το χρόνο της παραμονής του στην Ρώμη ο Γεράσιμος Παλλαδάς πληροφορήθηκε με σπαραγμό ψυχής τη φοβερή για τον Ελληνισμό άλωση του Ηρακλείου Κρήτης απ' τους Τούρκους (έτος 1669)⁴. Μετά απ' αυτήν τη μεγάλη εθνική και προσωπική του συμφορά, ο υπ' όψη φλογερός Κρητικός δεν επέστρεψε στη γενέτειρά του, αλλά εγκαταστάθηκε κι εργάστηκε ως διδάσκαλος και ιεροκήρυκας στην Καστοριά, ανταποκρινόμενος σε σχετική πρόσκληση τού τότε Μητροπολίτη της Δαβίδ (1660 (;) - 1677 (;) και 1688 - 1694)⁵.

   

Στην Καστοριά, ο ιερομόναχος πλέον Γεράσιμος δίδαξε σε κάποιο απ' τα Σχολεία τού Νάρθηκα⁶ με άριστα αποτελέσματα, μέχρι το έτος 1677 (;) που χειροτονήθηκε Επίσκοπός της. Κατά το αυτό χρονικό διάστημα κήρυξε στην ίδια πόλη και στα γύρω της χωριά το Ιερό Ευαγγέλιο με πολύ μεγάλη επιτυχία.

   Το εν λόγω σημαντικότατο διδασκαλικό και κηρυκτικό έργο του ιερομόναχου Γερασίμου Παλλαδά στην Ορεστίδα προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, το θαυμασμό του απλού λαού και κίνησε το ενδιαφέρον και την εκτίμηση για το πρόσωπό του πολλών εξεχόντων ομογενών της εποχής,. Σ' αυτούς συμπεριλαμβάνεται και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, που ήταν Μέγας διερμηνέας της Υψηλής Πύλης κατά το χρονικό διάστημα 1673 - 1709.

Όμως, όπως συμβαίνει πάντα σε παρόμοιες περιπτώσεις, η αναφερόμενη αξιοθαύμαστη δραστηριότητα του Γερασίμου Παλλαδά ενόχλησε αρκετούς υψηλά ιστάμενους τής περιοχής, οι οποίοι κινήθηκαν με πρωτοφανές μένος εναντίον του και δυστυχώς κατόρθωσαν το έτος 1668 να τον καταδικάσουν με συκοφαντίες, και βεβαίως αναπόδεικτα, ως «ψευδοδιδάσκαλον και ψευδοϊερομόναχον» (!)⁷

   

Η παραπάνω απαράδεκτη καταδίκη του Γερμασίμου Παλλαδά ξεσήκωσε, όπως ήταν επόμενο, τους Χριστιανούς της Καστοριάς, δημιούργησε αγανάκτηση μεταξύ των ταγών του Γένους μας στη Βασιλεύουσα και γι' αυτό σύντομα ανακλήθηκε απ' τη Συνοδική Αρχή που την είχε επιβάλλει⁸. Μετά την αποκατάστασή του ο ιερομόναχος Γεράσιμος ξαναδίδαξε στην Καστοριά και μάλιστα, όπως προαναφέρθηκε, χρημάτισε και Μητροπολίτης αυτής για μία δεκαετία περίπου, από το 1677 μέχρι το Μάιο του 1686. Τότε, όπως μας πληροφορεί ο Καισάριος Δαπόντε, «Ο Μαυροκορδάτος έκαμεν (Μητροπολίτην) Αδριανουπόλεως τον από Καστορίας σοφώτατον Γεράσιμον».

   Στη Μητρόπολη Αδριανουπόλεως παρέμεινε ο Γεράσιμος Παλλάδας μέχρι το 1688, που αναδείχθηκε Πατριάρχης Αλεξανδρείας ως διάδοχος του Παρθενίου Α΄. Στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου καλλιέργησε το θείο κήρυγμα και άφησε πολλές χειρόγραφες ομιλίες, που σώζονται στην Πατριαρχική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρείας. Ο από Καστορίας Πατριάρχης επισκέφθηκε κατά τα έτη 1707 - 1709 για υποθέσεις του Πατριαρχείου του την Κωνσταντινούπολη και τη Βλαχία. Στις 20 Ιανουαρίου 1710 υπέβαλε την παραίτηση του «λόγω γήρατος και νόσων», όπως γράφει ο ίδιος και ύστερα αποσύρθηκε στη μονή Βατοπαιδίου Αγίου Όρους, όπου και απεβίωσε τον Ιανουάριο του 1714.

   Ο Πατριάρχης άγιος Γεράσιμος Β' ο Παλλαδάς υπήρξε, όπως προσημειώθηκε, Ιεράρχης με ευρεία μόρφωση και πολυγραφότατος. Τα σωζόμενα έργα του είναι κατά κατηγορίες τα εξής:

α) Φιλοσοφικά: «Εις τας δέκα κατηγορίας του Αριστοτέλους, παράφρασίς τε και ζητήματα». «Παράφρασίς τε και ζητήματα εις το περί της ερμηνείας του Αριστοτέλους», κ.ά.

β) Υπομνήματα: Σώζονται στον 344 Ιεροσολυμιτικό κώδικα.

γ) Θεολογικά: Περιλαμβάνονται σε πέντε χειρόγραφους τόμους. Μία συλλογή αποτελεί ο 93 Ιεροσολυμιτικός κώδικας του 17ου αι. και άλλη ο 20 κωδ. του Μουσείου Ηρακλείου. Είκοσι λόγοι βρίσκονται στον 62 κώδικα (18ος αι.) της βιβλιοθήκης Κοζάνης και εννέα στον 847/92 κωδ. της ιεράς μονής Μεγίστης Λαύρας.

δ) Φιλολογικά: «Θρήνος της Κρήτης επί τη κατά το 1669 αλώσει του Χάνδακος». «Εγκώμιον εις το Αγιον Όρος Σινά». «Ρητορική», που βρίσκεται σε ιδιωτική βιβλιοθήκη της Ρόδου. «Έκθεσις της απάσης ρητορικής τέχνης», στον 127 Ιεροσολυμιτικό κώδικα κ.ά.

ε) Επιστολές: Προς τον Μέγα Πέτρο της Ρωσσίας (1692). Προς τον Πάπα Ρώμης Κλήμη (1700-1721), κ.ά.

στ) Διάφορα: «Θεολογία περί του Πατρός και του Υιού», «Περί Θεολογίας» κ.ά.

      ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Οι ερευνητές διαφωνούν ως προς το έτος που ανήλθε ο Γεράσιμος Παλλαδάς στο Μητροπολιτικό θρόνο της Καστοριάς.
2. Ο Π. Τσαμίσης υποστηρίζει, ότι ο Γεράσιμος Παλλαδάς υπήρξε Μητροπολίτης Καστορίας απ' το 1677 μέχρι το 1687. Βλ. «Η Καστοριά και τα μνημεία της», σελ. 68.
3. Ο Πρωτόπαπας ήταν εκπρόσωπος του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κι επικεφαλής του Ορθόδοξου κλήρου στις ενετοκρατούμενες περιοχές της Ελλάδος.
4. Τότε, όντας σπουδαστής στη Ρώμη, στιχούργησε το «Θρήνο της Κρήτης».
5. Ο Δαβίδ στην αρχή υποστήριξε τον Παλλαδά, κατόπιν όμως έγινε σφοδρός πολέμιός του. Βλ. Π. Ζάττα, «Σχολεία, διδάσκαλοι, λόγιοι της Τουρκοκρατούμενης Καστοριάς», σελ. 27, 28, 29.
6. Ο Π. Ζάττας αναφέρει, ότι «ο Γεράσιμος ο Κρης είναι ο πιο παλιός δάσκαλος των σχολείων της τουρκοκρατούμενης Καστοριάς που μπορεί να γνωρίζει ο μελετητής», ο.π.
7. Η σχετική απόφαση της Α' Ιουστινιανής Συνόδου της Αρχιεπισκοπής Αχριδών της 4ης Απριλίου 1668 είναι καταχωρημένη στην Ε.Β.Ε., χρ. 2753, σελ. 22.
8. Βλ. Π. Ζάττα, ο.π., σελ. 29.

      Βιβλιογραφία

1. Π. Τσαμίση, Η Καστοριά και τα μνημεία της, Αθήναι 1949.
2. Π. Ζάττα, Σχολεία_; διδάσκαλοι, λόγιοι της τουρκοκρατούμενης Καστοριάς, Καστοριά 1984.
3. Ν.Β.Τωμαδάκη, Δύο Κρήτες Πατριάρχαι Αλεξανδρείας συγχεόμενοι, Κρητικά Χρονικά Γ.1 Ή9.
4. Π. Αραβαντινού, Γεράσιμος Παλλαδάς, Πανδώρα ΙΓ, 1862.
5. I. Φειδά, Ιστορία της Εκκλησίας Αλεξανδρείας, αρ. 2, Αθήναι 1967.
6. Ι.Μ.Χατζηφώτη, Αλεξανδρινή Μεταβυζαντινή Λογοτεχνία, Φιλολογική Πρωτοχρονιά, 1969.
7. Γ.Π.Κουρνούτου, Σχολεία της τουρκοκρατούμενης Καστοριάς, Γέρας Αν. Κεραμοπούλου, Αθήναι 1953.
8. Ανθίμου Αλεξούδα, Επισκοπικός κατάλογος Καστορίας, Εφημ. Νεολόγος Κωνσταντινουπόλεως, φυλ. 6698, 20-11-1891.

      Σημειώσεις

1. Η επίσημη αγιοαναγνώριση του μακαριστού Πατριάρχου Γερασίμου Β΄ Παλλαδά έγινε από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας την 17 Σεπτεμβρίου 2002 μ.Χ. Την ιερά Ακολουθία του συνέθεσε ο Μητροπολίτης Ρόδου Κύριλλος Κογεράκης.
2. Βλέπε τα Εγκαίνια του ιερού ναού αγίου Γερασίμου Παλλαδά στην Κρήτη:
   https://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/1737-egkainia-protou-in-tou-agiou-gerasimou-tou-pallada-foto
3. Βλέπε ομιλία του Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Σεραφείμ για την παρουσία του αγίου Γερασίμου Παλλαδά στην Μητρόπολη Καστοριάς:
   https://www.pemptousia.gr/video/i-pimantiki-diakonia-tou-ag-gerasimou-tou-pallada-sti-mitropoli-kastorias/
4. Βλέπε Αρχιερατικό Συλλείτουργο για τον άγιο Γρηγόριο Παλλαμά στην Μητρόπολη Καστοριά.
   
   http://www.diakonima.gr/2012/01/15/%CF%83%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CE%BF/

Εντυπωσιακή επανάληψη της αντωνυμίας Συ {: Εσύ } {τριών πτώσεών της} σε Τροπάριο τής Εκκλησίας μας.

Οι βυζαντινοί ύμνοι περιλαμβάνουν στο έμμετρο κείμενό τους πολλά και ποικίλα καλολογικά στοιχεία και πλείστα σχήματα λόγου. Οι εκκλησιαστικοί ποιητές χρησιμοποίησαν τα στοιχεία αυτά για να τονίσουν και να δώσουν έμφαση στο υψηλό νόημα τού αντίστοιχου τροπαρίου, ή για να κάνουν σαφέστερη κάποια έννοιά του, (κατά περίπτωση). Στα εν λόγω σχήματα λόγου περιλαμβάνεται και η επανάληψη, η επαναφορά, η επάνοδος μέσα σε έναν ύμνο μιας λέξης, ή  μιας φράσης, ή ενός στίχου. Ένα τέτοιο θαυμαστό Τροπάριο, όπου επαναλαμβάνονται  τρεις πτώσεις τής προσωπικής αντωνυμίας "Συ" παρουσιάζεται ακολούθως: 

Απολυτίκιον. Ήχος πλ. δ΄.

Εις γυναίκα Μάρτυρα.

Η Αμνάς Σου Ιησού, κράζει μεγάλη τη φωνή. Σε Νυμφίε μου ποθώ, και Σε ζητούσα αθλώ, και συσταυρούμαι και συνθάπτομαι τω βαπτισμώ Σου, και πάσχω δια Σε, ως βασιλεύσω συν Σοί, και θνήσκω υπέρ Σου, ίνα και ζήσω εν Σοι, αλλ' ως θυσίαν άμωμον, προσδέχου την μετά πόθου τυθείσάν Σοι. Αυτής πρεσβείαις, ως ελεήμων, σώσον τας ψυχάς ημών.

Γιώργος Τ. Αλεξίου

Βλέπε σχετικώς:

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10209851773365832&set=a.2521145442788&type=3&theater&ifg=1