Δύο μεγάλες και διαδοχικές εορτές, τής Αγίας Παρασκευής (+ 26 Ιουλίου) και του Αγίου Παντελεήμονος {+27 Ιουλίου).

 

Μηναίο Ιουλίου. Κείμενα.

Α) Τη 26η του μηνός Ιουλίου Μνήμη τής Αγίας Οσιομάρτυρος του Χριστού Παρασκευής.

Ακολουθία του Όρθρου 26ης Ιουλίου.

Ο Οίκος {:Τροπάριο).

    Η του νυμφίου σε φωνή καλέσασα ως νύμφην, στεφάνῳ αφθαρσίας εκόσμησε, θεόφρων Παρασκευή πανευκλεής, και μετά αθλοφόρων και μαρτύρων των σεπτών αξίως συνηρίθμησε, μεθ' ων ευφραινομένη, μέμνησο των εκτελούντων την αγίαν εορτήν σου, και συνελθόντων ένδον του ναού σου· εν αυτώ γαρ νυνί παρεστώτες από ψυχής προσφέρομέν σοι τους ύμνους, Οσιομάρτυς Παρασκευή αοίδιμε.

Απόδοση του Οίκου στη Νεοελληνική.

     Θεόφρονη και πανένδοξη Παρασκευή, η φωνή του νυμφίου Χριστού που σε κάλεσε ως νύμφη Του, σε στόλισε με αμάραντο στεφάνι, και άξια σε συμπεριέλαβε στους νικητές και μάρτυρες τής σεπτής πίστεώς μας, με τους οποίους τώρα ευφραίνεσαι, αναλογίσου κι εμάς, που τιμώντας την εορτή σου μαζευτήκαμε μέσα στο ναό σου, στον οποίον τώρα ευρισκόμενοι, σου προσφέρουμε απ’ τα βάθη της ψυχής μας τούς ανάλογους ύμνους, Οσιομάρτυρα και αείμνηστη Παρασκευή.

Β) Τη 27η του μηνός Ιουλίου, Μνήμη του Αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος και ιαματικού Παντελεήμονος.

Ακολουθία τού Εσπερινού 27^ης Ιουλίου.

Στιχηρὸν. ‘Ήχος δ'.

    Ο επαξίως κληθείς Παντελεήμων, ότε τὸ φιλάνθρωπον πάσιν εφήπλωσας, την των ψυχών επιμέλειαν, και των σωμάτων, την θεραπείαν επιδεικνύμενος, τότε την φερώνυμον κλήσιν επλούτησας, της αρετής την αντίδοσιν, και ευσεβείας, αντιμισθίαν Μάρτυς ευράμενος, στεφανηφόρος και αήττητος, στρατιώτης δειχθείς του Θεού ημών, ον ικέτευε σώσαι, και φωτίσαι τας ψυχάς ημών.

Νοηματική απόδοση τού Οίκου στη Νεοελληνική.

    Εσύ, που επάξια ονομάστηκες Παντελεήμονας, όταν εκδήλωσες σε όλους τους ανθρώπους τη φιλανθρωπία σου, φροντίζοντας για τη σωτηρία των ψυχών τους κι επιτελώντας τη θεραπεία των σωμάτων τους, τότε την αρετή που εκφράζει το όνομά σου αύξησες, Μάρτυρα, και αφού βρήκες και αποδέχτηκες την ανταπόδοση της αρετής και την ανταλλαγή τής ευσέβειας, αναδείχτηκες αήττητος και στεφανωμένος στρατιώτης του Θεού μας, τον Οποίον ικέτευε να σώσει και να φωτίσει τις ψυχές μας.

Γιώργος Τ. Αλεξίου.