Ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής στο Μοναστήρι της Τσούκας Νεστορίου (έτ. 1923/1924)

Κείμενο Γιώργου Τ. Αλεξίου

Τηλεάποψη του ιερού ναού της Ζωοδόχου Πηγής
στο μοναστήρι Ταξιαρχών Τσούκας,

... Όλα τα οικοδομήματα που συγκροτούσαν έως το 1924 το μοναστήρι των Ταξιαρχών (ναός, κελιά, τράπεζα, ξενώνες κ.λ.π.) ήταν κτισμένα σε σειρά, το ένα μετά το άλλο, στο στενόμακρο διάζωμα που περιτρέχει την ανατολική και τη νότια όψη του τεράστιου κάθετου βράχου της Τσούκας (νυν Αγίας Άννας). Αυτή η ιδιότυπη θέση των μοναστηριακών κτισμάτων επί του αναφερόμενου διαζώματος δημιουργούσε, λόγω του μικρού του εύρους, αρκετά προβλήματα στους μοναχούς, καθώς και στους πολυπληθείς επισκέπτες - προσκυνητές της Μονής. Ειδικότερα, δυσχέραινε την αναγκαία συχνή μετάβασή τους στους διάφορους στεγασμένους χώρους, και δυσκόλευε την πρόσβασή τους στο ναό των Ταξιαρχών, που βρισκόταν στην καταληκτική άκρη της οικοδομικής σειράς. Για να ξεπεραστούν αυτές οι δυσκολίες, ο τελευταίος Ηγούμενος της Μονής Γερμανός Γκέρος, επιδίωξε και πέτυχε λίγα χρόνια μετά την απελευθέρωση της περιοχής, όταν πλέον εξέλιπε κάθε κίνδυνος από αλλοεθνείς ληστές, να κτίσει έναν νέο ευρύχωρο ναό έξω απ’ τον οχυρωμένο περίβολο της Μονής, στο μεγάλο πλάτωμα της κορυφής του βράχου. Συγκεκριμένα, περί το 1920 συγκέντρωσε αρκετά χρήματα, κυρίως από κατοίκους της γύρω περιοχής που είχαν μεταναστεύσει και προκόψει στην Αμερική, προσέλαβε άριστους οικοδόμους απ’ το Νεστόριο, και ανήγειρε με πελεκημένες πέτρες του φημισμένου λατομείου της Αγίας Άννας τον υπάρχοντα και σήμερα λαμπρό ναό της Ζωοδόχου Πηγής.

Εξωτερική άποψη της ανατολικής πλευράς
του ναού Ζωοδόχου Πηγής,
της ιεράς μονής Ταξιαρχών Τσούκας.

Το ιστορικό της ανέγερσης του αναφερόμενου ναού της Ζωοδόχου Πηγής και όλα όσα προηγήθησαν αυτής, περιλαμβάνονται εν συντομία σε πληροφοριακό κείμενο του Νεστορίτη Λουκά Χατζή, που δημοσιεύτηκε τότε στην αξιόλογη τοπική εφημερίδα «Καστοριά». Το κείμενο αυτό του αείμνηστου Χατζή έχει ως ακολούθως:

«(Η ιερά μονή Ταξιαρχών Τσιούκας)…, από της εποχής των αυτοκρατόρων Ανδρονίκου και Ειρήνης, εκοσμείτο και διά ναού Βυζαντινού ρυθμού ωραιωτάτου, τον οποίον αμαθείς κατέστρεψαν, ανεγερθέντος του ήδη υπάρχοντος, ούτινος όμως τα θεμέλια λόγω του ύδατος αγιασμού όπερ ρέει κάτωθεν του ναού υπεσκάφησαν, του οικοδομήματος καταστάντος ετοιμορρόπου. Επεβάλλετο η ανέγερσις ετέρου Ναού, τη δε ευγενεί προσπαθεία του Ηγουμένου κ. Γερμανού και των ελαχίστων χωρικών της περιφερείας κατορθώθη εν Αμερική, διά του κ. Παντελή Μητροπούλου εκ Τσιούκας, η συλλογή εράνου εκ δολλαρίων τινών δι ων και διά των γλίσχρων εισοδημάτων και τον οβολόν των ευσεβών ων τα αισθήματα επεκαλέσθη ο Ηγούμενος, επετεύχθη η αποπεράτωσις μόνον της οικοδομής, το δε έργον παραμένει ημιτελές Δεν υστερεί η Μονή αύτη και εις ιστορικότητα, της ιδρύσεώς της χρονολογουμένης ελλείψει πόρων. Παροτρύνομεν τους ευσεβείς χριστιανούς απάσης της επαρχίας Καστορίας ως και τους εν τω εξωτερικώ διαμένοντας, ίνα δώσωσι τον όβολόν των διά την αποπεράτωσιν της εκκλησίας ταύτης, δι ην απαιτούνται και όλαι σχεδόν αι εικόνες, εξαιρέσει ολίγων ας ευσεβείς Χριστιανοί εκ Καστορίας εδώρησαν. Ουδείς όστις θα διέλθη εκ της Μονής ταύτης θα αρνηθή να συνδράμη διά το έργον τούτο, συμπλήρωμα της όλης θρησκευτικής και εθνικής δράσεως της Ιεράς Μονής, ήτις κατά τον Μακεδονικόν Αγώνα ήτο το ορμητήριον των Ελληνικών ανταρτικών σωμάτων».

Η νότια πλευρά του ναού της Ζωοδόχου Πηγής
του μοναστηριού της Τσούκας.

Ο εν λόγω μοναστηριακός ναός της Ζωοδόχου Πηγής, που ως προαναφέρθηκε, κτίστηκε το έτος 1924 με πρωτοβουλία και κόπο του τότε Ηγουμένου της μονής, αείμνηστου Ιερομόναχου Γερμανού Γκέρου, είναι ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής, ξυλόστεγης και κεραμοσκέπαστης. Τα τρία κλίτη του ορίζονται από λιθόκτιστες πεσσόμορφες κολόνες τετράγωνης διατομής, που στηρίζουν γερά την οροφή του. Το Άγιο Βήμα του διαθέτει τρεις κόγχες (την Κεντρική, της Πρόθεσης και του Διακονικού), που φέρουν εντός τους τις ανάλογες τοιχογραφημένες εικονίσεις, οι οποίες είναι έργα  του Καστοριανού αγιογράφου Ναούμ Μιχ. Μαχαιρά. Το τέμπλο και τα δύο προσκυνητάρια του είναι απλά και κατασκευάστηκαν κατά τη μεταπολεμική εποχή, ενώ κατά το ίδιο χρονικό διάστημα φιλοτεχνήθηκαν και οι φορητές εικόνες που κοσμούν το εσωτερικό του ναού. Γενικώς, ο ναός της Ζωοδόχου Πηγής στο μοναστήρι της Τσούκας είναι μία καλοκτισμένη, όμορφη κι επιβλητική εκκλησία, της 3^ης δεκαετίας του 20^ου αιώνα, που αποτελεί κόσμημα για την περιοχή του Νεστορίου και που δικαιολογημένα εμπνέει το σεβασμό στους επισκέπτες της και προκαλεί τον θαυμασμό τους.

(Αποσπασματικό κείμενο απ’ το βιβλίο του Γιώργου Τ. Αλεξίου, Η Ιερά μονή Ταξιαρχών Τσούκας Καστοριάς).

Σημείωση. Βλέπε για το μοναστήρι Ταξιαρχών Τσούκας:

https://fos-kastoria.blogspot.gr/2012/11/8.html

Εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής
στον ομώνυμο ναό της Τσούκας.

Το τέμπλο του ναού Ζωοδόχου Πηγής Τσούκας.
Μερική του άποψη.

Η αψίδα της κόγχης του Αγίου Βήματος,
στο ναό Ζωοδόχου Πηγής Τσούκας.

Το βιβλίο του Γ. Τ. Αλεξίου, απ' όπου
ελήφθη το εδώ παρουσιαζόμενο κείμενο

Μέλισσες. (Ποίημα N. Cocaro. Μετάφραση Β. Βιτσαξή).

Μέλισσα σε άνθος θράψου. Σύνθεση Γ. Αλεξίου.

Ωσάν αυτή τη μέλισσα,

χωρίς αναπαμό γυρεύω τα λουλούδια.

Χώνομαι στην ύπαρξή τους μέσα,

γλιστρώ μες απ’ του στεφανιού τους τον κατήφορο,

βουτώ στης γης τη ρίζα

την άπληστη βελονωτή μου προβοσκίδα.

…………………………………

Ωσάν τη μέλισσα μπαίνω στου ονείρου το βασίλειο,

και περπατώ ελεύθερος,

κι αρωματίζω την κερήθρα μου μ’ ότι μαζεύω,

με της ημέρας την υπομονή.

…………………………………

Κι όμως,

ο χρυσός που κουβαλάει στη ράχη της,

η εργατικότητά της, το μέλι το αυριανό, τη δικαιώνουν.

Και μ’ όλο που δεν μπορώ να ειπώ αν ξέρει κάτι απ’ τη ζωή,

είναι στιγμές που νιώθω,

πως την ξέρει απ’ τους ανθρώπους πιο καλά.

Μέλισσα και άνθος λάβδανου.
Σύνθεση του Γ. Τ. Αλεξίου.

Αγίου Διαδόχου Επισκόπου Φωτικής {+ 486} : «Η αδελφική αγάπη» {: η αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας}.

Ο άγιος Διάδοχος Επίσκοπος Φωτικής.
Η εικόνα ελήφθη απ' το διαδίκτυο.

Βιογραφικά στοιχεία του Αγίου Διαδόχου Επισκόπου Φωτικής.

Ο άγιος Διάδοχος ήταν Επίσκοπος στη σημαντική πόλη Φωτική, η οποία βρισκόταν δίπλα στη σημερινή κωμόπολη Παραμυθιά Θεσπρωτίας. Γεννήθηκε ο Άγιος κατά τις πρώτες δεκαετίες του 5^ου αιώνα κι εκοιμήθη εν Κυρίω περί το έτος 486. Επίσκοπος Φωτικής υπήρξε στην περίοδο των ετών 451 – 458.

Στην Ιστορία του Βίκτωρος Επισκόπου Βίτης, που χρονολογείται στα τέλη του 5^ου αιώνα, ο άγιος Διάδοχος αποκαλείται λόγιος και μακάριος ανήρ, «άξιος κάθε επαίνου, διότι τα έργα του, σαν άστρα λαμπρά, στολίζουν το καθολικόν δόγμα».

Οι συγγραφές του αγίου Διαδόχου είναι πολύ σημαντικές, «τον αποδεικνύουν δε εντριβή διδάσκαλο της μυστικής θεολογίας και κάτοχο της δογματικής της Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Σχεδιαστική απεικόνιση του αγίου Διαδόχου
στο βιβλίο του "Τα εκατόν Γνωστικά Κεφάλαια".

«Η αδελφική αγάπη» (: η αγάπη προς τον συνάνθρωπό μας).

Όταν αρχίσει κανείς να αισθάνεται έντονα στην ψυχή του την αγάπη του Θεού, τον ίδιο καιρό αρχίζει να αγαπά και τον πλησίον του με αίσθηση πνευματική. Και αυτή είναι η αγάπη για την οποία ομιλούν οι άγιες Γραφές. Η μη πνευματική φιλία, δηλαδή η σαρκική, διασπάται πολύ εύκολα, ακόμη και με μια μικρή αιτία, κι αυτό επειδή δεν είναι δεμένη με την πνευματική αίσθηση. Όμως με την πνευματική φιλία δεν συμβαίνει το ίδιο. Γιατί εάν συμβεί κάποιος παροξυσμός στην ψυχή εκείνου, που την ενεργεί (την ψυχή) το Άγιο Πνεύμα, ο δεσμός της αγάπης δεν λύνεται απ’ αυτήν. Αλλά η ψυχή που ψυχράνθηκε για λίγο καιρό, με τη θερμότητα της αγάπης του Θεού αναθερμαίνει τον εαυτό της και γρήγορα ξαναφέρνει μέσα της με πολύ χαρά την αγάπη προς τον πλησίον, έστω κι εάν αυτός την πρόσβαλε πολύ ή την ζημίωσε (την αγαπώσα ψυχή).

{Μετάφραση μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου. Παράφραση Γ.Τ.Α}.

Το βιβλίο του αγίου Διαδόχου
"Τα Εκατόν Γνωστικά Κεφάλαια".

Απολυτίκιο του αγίου Διαδόχου Φωτικής,

Την του Πνεύματος χάριν ουρανόθεν δεξάμενος, θείος Φωτικής Ποιμενάρχης ανεδείχθης Διάδοχε, και πράξει και σοφία αληθή, και θείων διδαγμάτων τω φωτί, προς ενθέους αναβάσεις των αρετών, ιθύνεις τους βοώντας σοι, δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε σεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι διά σου χάριν και έλεος.

Σημειώσεις.

1)        Βλέπε για τον άγιο Διάδοχο Φωτικής:

http://www.saint.gr/105/saint.aspx

2)        Βλέπε για τον πολιούχο της Παραμυθιάς άγιο Δονάτο:

http://fos-kastoria.blogspot.gr/2014/01/blog-post_21.html

Ενθύμηση στο βιβλίο του αγίου Διαδόχου
"Τα Εκατόν Γνωστικά Κεφάλαια".

Η Παραμυθιά Θεσπρωτίας, ευρισκόμενη
πλησίον της αρχαίας Φωτικής.
Η φωτογραφία ελήφθη απ' το διαδίκτυο

Ετέρα εικόνα του αγίου Διαδόχου.

Στο εικονοστάσι (ποίημα Ζωής Καρέλλη)

Σεμνὴ και αυστηρότατη, ως πρέπει

στη μέγιστη δόξα της,

ακόμα την αδεξιότητα κρατούσα παιδίσκης,

ενώ κάθεται στο θρονὶ

και στην αγκάλην έχει

Παιδίον νέον τον προ Αιώνων Θεόν,

μεγαλομάτα, η σιωπηλὴ Μητέρα

ακούει τους ύμνους και την ψαλμῳδία

της Μεγάλης προς Αυτὴν Παράκλησης.

Λόγια σπουδαία, δοξαστικά, πανίσχυρα,

της ασθενούς ανθρώπινης ικεσίας.

Τόση ομορφιά πώς να την αντέξεις;

Τόσο φως πώς να μη ζεις;

Ι.Β.

Μήτηρ Θεού η Πανύμνητος.
Υπέροχη τοιχογραφία στο βυζαντινό ναό
Αγίου Γεωργίου του Βουνού, Καστοριάς.
(14ος αιών).

Ο ναός της “Παναγίας της Εβραΐδας” {: που κτίστηκε από μια Εβραία γυναίκα} στην Καστοριά {18ος αι.;}.

Εμπρόσθια μερική άποψη του ναού και
του κωδωνοστασίου της Παναγίας Εβραΐδας.

Ένας απ’ τους σημαντικότερους και πιο αγαπητούς μεταβυζαντινούς αστικούς ναούς της Καστοριάς είναι ο ναός της Παναγίας – Ζωοδόχου Πηγής, που είναι γνωστός στους κατοίκους τής πόλης με την ονομασία “Παναγία της Εβραΐδας”. Ο ναός αυτός φέρει το εν λόγω πρωτόφαντο προσωνύμιο “της Εβραΐδας”, επειδή σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ανεγέρθηκε από μια πλούσια Εβραία της Καστοριάς, κατόπιν οραματικής εμφάνισης τής Θεοτόκου σ’ αυτήν. Η εν λόγω ενδιαφέρουσα παράδοση έχει ως εξής:

Στην Καστοριά, πριν πολλά χρόνια, κάποια ημέρα εορτής της Παναγίας - Ζωοδόχου Πηγής (+ Παρασκευή της Διακαινησίμου), μια ομάδα 5-6 μικρών παιδιών, μεταξύ των οποίων ήταν κι ένα Εβραιόπουλο, εισήλθαν σε κάποια πανηγυρίζουσα εκκλησία της πόλης. Κατά την ώρα της Θείας Κοινωνίας, όλα τα Χριστιανόπαιδα, μαζί και το Εβραιόπουλο, που, σημειωτέον, ήταν άγνωστο στον ιερέα, πλησίασαν στην Ωραία Πύλη και κοινώνησαν των Αχράντων Μυστηρίων.

Ο ναός της Παναγίας της Εβραΐδας χιονισμένος.

Το μεσημέρι, το αναφερόμενο Εβραιόπουλο γύρισε στο σπίτι του και ομολόγησε στη μητέρα του, πως το πρωί είχε λάβει κατά λάθος απ’ τον Χριστιανό Ιερέα τη Θεία Κοινωνία. Όταν η άνομη Εβραία το άκουσε αυτό θύμωσε πολύ και χτύπησε άσχημα το άδολο παιδάκι της.

Το ίδιο βράδυ εμφανίστηκε στην Εβραία γυναίκα κατ’ όναρ η Παναγία και την επέπληξε με αυστηρότητα επειδή είχε χτυπήσει για τον αναφερόμενο λόγο το μικρό παιδί της. Συγκεκριμένα, η Θεοτόκος, σύμφωνα πάντα με την τοπική παράδοση, είπε στην Εβραία τα εξής λόγια: «Εγώ ευδόκησα κι επέτρεψα να λάβει το αγνό παιδάκι σου τη Θεία Κοινωνία. Πρέπει τώρα να μετανοήσεις διότι το χτύπησες και να δείξεις έμπρακτη μετάνοια για να εξιλεωθείς».

Εικόνα της Παναγίας-Ζωοδόχου Πηγής
ανθοστόλιστη εντός του εξεταζόμενου ναού.

Η Εβραία γυναίκα ξύπνησε αμέσως πολύ τρομαγμένη και συγκλονισμένη, αναλογίστηκε επί ώρες τα λόγια της Παναγίας, πίστεψε στο Χριστό και τις επόμενες ημέρες κατηχήθηκε απ’ τον Αρχιερέα της Καστοριάς και βαπτίστηκε μαζί με όλη την οικογένειά της. Κατόπιν ανήγειρε με χρήματά της στο κέντρο της Εβραϊκής συνοικίας τον αναφερόμενο ιερό ναό τής Ζωοδόχου Πηγής, που φέρει έκτοτε και είναι γνωστός τοις πάσι με τη δηλωτική επωνυμία “της Εβραϊδας”.

Ο εξεταζόμενος ναός της Παναγίας – Ζωοδόχου Πηγής έχει εντός του ένα λαμπρό ξυλόγλυπτο κι επιχρυσωμένο τέμπλο του 18^ου αιώνα, καθώς και πολλές αξιόλογες φορητές εικόνες και τοιχογραφίες τής ίδιας εποχής. Απ’ τις αναφερόμενες εικόνες σημαντικότερη είναι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Πορταΐτισας, που αποτελεί πιστό αντίγραφο τής ομώνυμής της εικόνας τής μονής Ιβήρων Αγίου Όρους. Η εικόνα αυτή βρίσκεται αναρτημένη σε ιδιαίτερο ωραίο προσκυνητάρι και φέρει την εξής αφιερωτική επιγραφή: «+ Αρχιερατεύοντος Αγίου Καστορίας Κυρίου Χρυσάνθου, διά συνδρομής του πανοσιωτάτου προηγουμένου Κυρίου Παϊσίου Ιβηρίτου, δαπάναις του εντιμοτάτου Αντιόχου. Η εικών αύτη γέγονε επί έτει 1753, Μαρτίου 25».

Απ’ τις άλλες εικονίσεις του ναού ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι παραστάσεις των οίκων του Ακαθίστου Ύμνου, που είναι αγιογραφημένες στο ξύλινο στηθαίο του Γυναικωνίτη. Φωτογραφίες μερικών εξ αυτών των παραστάσεων συνοδεύουν το παρόν κείμενο.

(Γιώργος Τ. Αλεξίου)

Χαιρετισμοί Σωφρονίου Ιεροσολύμων (580 – 638 μ. Χ.)

Χαίροις, ώ χαράς της επουρανίου γεννήτρια

Χαίροις, ώ χαράς της υπερτάτης μαιεύτρια

Χαίροις, ώ χαράς της σωτηρίου μητρόπολις·

Χαίροις, ώ χαράς της αθανάτου παραίτιε

Χαίροις, ώ χαράς της αλήκτου μυστικόν καταγώγιον

Χαίροις, ώ χαράς της αρρήτου αξιάγαστος άρουρα

Χαίροις, ώ χαράς της αρρεύστου πηγή παμμακάριστος

Χαίροις, ώ χαράς της αϊδίου κειμήλιον

Χαίροις, ώ χαράς της ζωοπαρόχου φυτόν ευθαλέστατον·

Χαίροις, ώ Θεού Μήτερ ανύμφευτε

Χαίροις, ώ Παρθένε μετά τόκον ασύλητε.

Βλέπε για την Παναγία Πορταΐτισσα της μονής Ιβήρων Αγίου Όρους: http://www.dogma.gr/ellada/i-pio-polytimi-eikona-tou-agiou-orous-kai-i-apistefti-istoria-tis/3826/

Η Παναγία Οδηγήτρια. Τοιχογραφία
στο εξωτερικό υπέρθυρο της εισόδου στο ναό.

Η πρωτότυπη θαυματουργή εικόνα
της Παναγίας Πορταΐτισσας
στη μονή Ιβήρων Αγίου Όρους.

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας
Πορταΐτισσας εντός του θεματικού ναού.

Η κεντρική αγιόθυρα
στο τέμπλο του εξεταζόμενου ναού.

Ο Χριστός Ευλογών. Υπέροχη εικόνα
στο τέμπλο του ναού. 18ος αιών.

Ο ναός της Παναγίας της Εβραΐδας
πριν την αναπαλαίωσή του.

Η Παναγία Οδηγήτρια.
Εικόνα το τέμπλο του ναού.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου σε λάβαρο
του ναού.

Ο άγιος Νικόλαος.
Εικόνα στο τέμπλο του ναού.

"Όλως ην εν τοις κάτω".
Ο 15ος Οίκος του Ακάθιστου Ύμνου.

"Ρήτορας πολυφθόγγους"
Ο 17ος Οίκος του Ακάθιστου Ύμνου.

"Σώσαι θέλων τον κόσμον"
Ο 18ος Οίκος του Ακάθιστου Ύμνου.

Προσευχή για τους ηλικιωμένους! Του μακαριστού Βλατσιώτη ιερομόναχου Ευσεβίου Βίττη (1927-2009).

Ιησούς Χριστός, ο παλαιός των ημερών (ως γέρων).
Αντίγραφο τοιχογραφίας του 12ου αιώνα,
απ' το ναό Αγίου Στεφάνου Καστοριάς.
Ελαιογραφία επί ξύλου του Γιώργου Τ. Αλεξίου.

«Κύριε, το γήρας περικράτησον» (Μέγας Βασίλειος).

Κύριε, το ξέρεις πως μπήκα ήδη στα γηρατειά.

Βοήθησε με να συνειδητοποιώ όλο και βαθύτερα αυτήν την πραγματικότητα, ώστε να μη γίνομαι τυραννικός ή βαρετός ή επαχθής ή ασυμπαθής και σιχαμερός στους γύρω μου και ιδιαίτερα στους τυχόν συνεργάτες μου.

Απάλλαξέ με από το να επιμένω στις παλαιωμένες ιδέες μου με πείσμα γεροντικό. Δεν σου ζητώ να βελτίωσης την κρίση ή τη μνήμη μου. Μου έδωσες τα ανεκτίμητα αυτά δώρα σ’ ένα βαθμό στη γόνιμη ηλικία μου. Σε ευχαριστώ για το πολύτιμο αυτό δώρο της αγαθοσύνης Σου. Τώρα πια καθώς υποβαθμίζεται η όλη μου βιολογι­κή, ψυχολογική και πνευματική ύπαρξη, συνακολουθεί νομοτελώς και της κρίσης και της μνήμης μου η υποβάθμιση. Συχνά αυτή η κατάσταση με μειώνει, με λυπεί, με ταπεινώνει αφάνταστα και όχι σπάνια με εξευτελίζει στα ίδια μου τα μάτια ανα­γκάζοντάς με να ζητώ ολοένα συγγνώμη για τις μικρές ή τις μεγάλες γκάφες μου. Δεν κατανοώ βέβαια πλήρως αυτήν την αλλοίωση. Όμως Εσύ, Κύριε, ξέρεις πόσο και η σμίκρυνση και συρρίκνωση μου και στο σημείο αυτό μου χρειάζεται. Την αποδέχομαι ταπεινά, γιατί Εσύ ξέρεις. Και αφού Εσύ ξέρεις, δεν χρειάζεται να ξέρω εγώ το βαθύτερο γιατί. Άλλωστε δεν μπορώ να την κατανοήσω. Γιατί λοιπόν να θλίβομαι και να πονώ και γι’ αυτό; Δεν πρέπει να αποδέχομαι ταπεινά τη φθαρτότητα της φύσης μου; Και δεν πρέπει να υποτάσσομαι κι εγώ ταπεινά στην τάξη, που Εσύ με τόση αγαθότητα για τα πλάσματα Σου, επομένως και για μένα, καθόρισες;

Ο μακαριστός πατήρ Ευσέβιος Βίττης
απ' το χωριό Βλάστη Κοζάνης.

Σφράγισε με απαραβίαστη σφραγίδα τα φλύαρα χείλη μου για να μην καταπονώ τους άλλους με βαρετές, ανούσιες και χωρίς κανένα ενδιαφέρον ή νόημα πια χιλιοειπωμένες διηγήσεις παρωχημένων γεγονότων κάποιων μακρινών και λη­σμονημένων χρόνων μιας ασήμαντης εποχής. Παράλληλα όμως απάλυνε τις αντιδράσεις και τις κρίσεις μου για την κρίση και τη μνήμη των άλλων. Και μην επιτρέψεις ποτέ να νιώσω νυγμούς ζήλειας για τη φρεσκάδα της μνήμης και τη δύναμη της κρίσης των άλλων. Κάνε, αντίθετα, να χαίρομαι γι’ αυτό και να Σε ευχαριστώ ολόψυχα για τα άνθη της νεότητος, όταν τυχαίνει να βρίσκομαι ανάμεσα τους και να οσφραίνομαι το άρωμα τους. Δίδαξε με τη σημασία των λόγων του Αποστόλου Σου: «Ει και ο έξω ημών άνθρωπος διαφθείρεται, αλλ’ ο έσωθεν ανακαινίζεται ημέρα και ημέρα» (Β΄ Κορ. δ' 16). Και να αγωνίζομαι να ζω αυτήν την πραγματικότητα.

Τέλος, στήριξε τα παραπαίοντα και ασταθή βήματά μου με τον «βραχίονα Σου τον υψηλόν», ώστε να μην κυλιέμαι πια στη γη και να φρονώ τα «γεώδη», αλλά αντίθετα να έχω στραμμένα τα βλέμματα μου στον ουρανό και να φρονώ τα ουράνια, έως ότου αναπαυθώ στη στοργική Σου Θεία αγκάλη.

Κύριε μου, Κύριε, Σε ευχαριστώ. Αμήν.

Ιησούς Χριστός, ο Καλός Ποιμήν.
Εικόνα ευρισκόμενη σε ναό
του χωριού Λακκώματα Καστοριάς.

Βλέπε βιογραφικά του μακαριστού Ευσεβίου Βίττη:

http://www.orthmad.gr/news/%CF%80-%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%AD%CE%B2%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%B2%CE%AF%CF%84%CF%84%CE%B7%CF%82

Η όμορφη και ηρωική Βλάστη Κοζάνης,
ιδιαίτερη πατρίδα του μακαριστού Ευσεβίου Βίττη.

Κοιμητηριακός ναός της Βλάστης Κοζάνης.

Γεροντική μορφή σε λιθανάγλυφο
εκκλησίας χωριού του Βοΐου Κοζάνης.