Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2024

Το αξιόλογο εγκόλπιο Ημερολόγιο έτους 2025 τής Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας που μόλις κυκλοφόρησε.

 

    Η Ιερά Μητρόπολη Καστοριάς τύπωσε και κυκλοφόρησε προσφάτως το εγκόλπιο Ημερολόγιό της έτους 2025, που είναι “Αφιερωμένο στον μονογενήν Υιόν και Λόγον του Θεού”, δηλαδή στον Ιησούν Χριστόν, καθώς και στον αντίστοιχο λειτουργικό Ύμνο που συνέθεσε ο ευσεβής βυζαντινός Αυτοκράτορας Ιουστινιανός, ο τειχιστής τής Καστοριάς.

Το εν λόγω καλαίσθητο Ημερολόγιο τσέπης προβάλλει στο εμπροσθόφυλλό του την ιερή βυζαντινή εικόνα του Χριστού με τη σπάνια επωνυμία – πατριδωνυμία “Ο Βηθλεεμίτης”, η οποία διδάσκει παραστατικά και δηλώνει με τον τρόπο της στους πιστούς, ότι ο εικονιζόμενος Ιησούς Χριστός με την επιγραφή «Ο ΩΝ» στο φωτοστέφανό Του γεννήθηκε ως πραγματικός άνθρωπος στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας κι επομένως, εκτός από «Ο ΩΝ (= ο Υπάρχων)» Θεός είναι και ο «Βηθλεεμίτης» άνθρωπος.

    Υπεύθυνος έκδοσης του Ημερολογίου υπήρξε ο ελλόγιμος Θεολόγος κ. Κυριάκος Δημ. Μωυσίδης, ενώ επιμελητής των εκλεκτών κειμένων του ήταν ο εκ Κορησού Θεολόγος και Γραμματέας τής Μητροπόλεως Καστοριάς κ. Βασίλειος Στυλιάδης.

Στις εσωτερικές σελίδες τού Ημερολογίου περιλαμβάνονται και παρουσιάζονται με τη σειρά τα εξής:

1) Η αφιέρωση του Ημερολογίου “στον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού” (: στον Ιησού Χριστό).

2) Οι Αρχιερατικές φωτογραφίες, α) του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίου, β) του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου Β΄,και γ) του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Καλλινίκου, συνοδευόμενη από Ευχή ανάλογη της αφιέρωσης του Ημερολογίου.

3) Εισοδικόν, ήτοι εκτενής και μεστός πρόλογος του Ημερολογίου απ’ τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καστοριάς κ.κ. Καλλίνικο, όπου παρουσιάζονται οι σημαντικοί λόγοι αφιέρωσης του Ημερολογίου στον λειτουργικό Ύμνο “Ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού” και βεβαίως στο περιεχόμενό του.

4) Κείμενο του αγίου Νικοδήμου τού Αγιορείτου αναφερόμενο στον ευσεβή αυτοκράτορα Ιουστινιανό και στη σύζυγό του Θεοδώρα.

6) Ύμνος στον αυτοκράτορα Ιουστινιανό ποιηθείς από τον άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς.

7) Κείμενα του Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ.κ. Ιεροθέου για την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, καθώς και για την Ε΄ ομοία που συνεκάλεσε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός.

8) Το κείμενο τής Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου.

9) Τα Απολυτίκια 17 Αγίων τής Καστοριάς.

10) Οι ημερολογιακές σελίδες έτους 2025 με το αντίστοιχο εορτολόγιο, γενικό και τοπικό, και με τα Αναγνώσματα των Κυριακών και μεγάλων εορτών.

11) Η Διοίκηση (διοικητική δομή) τής ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας και χρήσιμες λεπτομερείς πληροφορίες περί του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου αυτής κ.κ. Καλλινίκου.

12) Κατάλογος των Ενοριών και των Εφημερίων τής ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας.

13) Οι βυζαντινοί και μεταβυζαντινοί ναοί, τα παρεκκλήσια και οι ιερές μονές τής πόλης και της περιοχής Καστοριάς.

14) Η πνευματική και φιλανθρωπική Διακονία, καθώς και η πολύπλευρη δράση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστοριάς κ.κ. Καλλινίκου και των άλλων άξιων κληρικών τής αναφερόμενης Ιεράς Μητρόπολης.

15) Η τοπική Αγιολογία.

16) Οι ημέρες νηστειών. Οδηγίες για την τέλεση του Μυστηρίου του Βαπτίσματος, την τέλεση τού Μυστηρίου τού Γάμου και την τέλεση των Μνημοσύνων.

17) Πληροφορίες για το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο τής Μητροπόλεως Καστορίας.

Στο οπισθόφυλλο του Ημερολογίου υπάρχει το βυζαντινότροπο συμπίλημα τής ονομασίας “Μητροπολίτης Καστορίας Καλλίνικος”.

Κλείνοντας τη σύντομη παρουσίαση τού εξεταζόμενου Ημερολογίου τής Ιεράς Μητροπόλεως Καστοριάς σημειώνουμε συμπερασματικώς, ότι πρόκειται για ένα καλαίσθητο εκκλησιαστικό εγκόλπιο, που θα ωφελήσει πολύ όλους τους ευσεβείς χριστιανούς, οι οποίοι πρόκειται να το αποκτήσουν, να το μελετούν και να το συμβουλεύονται καθ’ όλη τη διάρκεια τού προσεχούς σωτήριου έτους 2025.

ΕΠΙΜΕΤΡΟ

Η Φήμη του Μητροπολίτου Καστορίας κ.κ. Καλλινίκου.

Καλλινίκου του σεβασμιωτάτου και θεοπροβλήτου Μητροπολίτου τής αγιωτάτης Μητροπόλεως Καστορίας, υπερτίμου και εξάρχου Άνω Μακεδονίας, ημών δε πατρός και ιεράρχου πολλά τα έτη.

(Παρουσίαση: Γιώργος Τ. Αλεξίου).










Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2024

Η ρωσική ορθόδοξη εικόνιση “Παναγία η Επτάσπαθη", η απαλλάσσουσα τους Χριστιανούς από τους πόνους και τα βάσανα. {Εικόνα της Υπαπαντής και της Μεγάλης Εβδομάδας}.

 

    Κατά τον 17ο αιώνα { ; }, στη μικρή επαρχιακή πόλη Βόλογκντα τής ομόδοξής μας Ρωσίας, που είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Τόσιν, ένας ευσεβής χριστιανός ονόματι Καντίνωφ, που ήταν σοβαρά ασθενής και θερμοπαρακαλούσε τον Θεό να τον θεραπεύσει, έλαβε οραματικώς την εντολή να αναζητήσει κι εντοπίσει μία εικόνα τής Παναγίας που ήταν παρατημένη και ξεχασμένη σε αίθουσα του κωδωνοστασίου τού εκεί ευρισκόμενου ενοριακού ναού. Πράγματι ο εν λόγω Ρώσος Ορθόδοξος Χριστιανός έψαξε στο αναφερόμενο κωδονοστάσιο, βρήκε την ασυνήθιστη εικόνα της Παναγίας Επτάσπαθης, κι αμέσως ιάθηκε. Η εικόνα αυτή, που είναι η αρχική και πρωτότυπη όλων των ομοθεματικών και ομώνυμών της ιερών εικόνων τής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αποδίδει εικαστικώς την προφητεία που ανακοίνωσε ο άγιος Συμεών ο Θεοδόχος κατά την ημέρα της Υπαπαντής, και που καταγράφει ο ευαγγελιστής Λουκάς: “…καί σού δέ αυτής τήν ψυχήν διελεύσεται ρομφαία…» (Λουκ. β'. 35).

 

    Η εξεταζόμενη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Επτάσπαθης παρουσιάζει την Θεοτόκο σε προτομή και χωρίς τον Χριστό στην αγκαλιά της, με ευγενική όψη, με λυπημένο βλέμμα και συμπονετική έκφραση, κι έχουσα εμπρός στους ώμους και στο στέρνο της επτά εφαπτόμενά τους σπαθιά (ρομφαίες). Τα σπαθιά αυτά είναι βεβαίως συμβολικά, προφανώς δε σηματοδοτούν, απτοποιούν κι εκφράζουν εικαστικώς τα κάτωθι αναφερόμενα:

α) Τους κατατρεγμούς, τις στενοχώριες, τους πόνους και τα βάσανα που υπόφερε η Παναγία μας κατά την σύντομη επίγεια ζωή της, όπως την ορφάνια της σε νηπιακή ηλικία, τη γέννηση του μονάκριβου Υιού της στο σπήλαιο τής Βηθλεέμ, τα μαρτύριά Του κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα και τον Σταυρικό Του θάνατο.

β) Τις στενοχώριες, τους πόνους και τα βάσανα που συναντούν στη ζωή τους όλοι οι ευσεβείς Ορθόδοξοι Χριστιανοί και που τα εναποθέτουν ενώπιον αυτής (της Παναγίας) ζητώντας τη βοήθειά της για να τα αντιμετωπίσουν επιτυχώς, όπως και κατά κανόνα γίνεται.

    Η παρουσιαζόμενη εικόνιση τής Παναγίας Επτάσπαθης έχει και μία ομοιοθεματική της, που είναι βυζαντινή, εξίσου πνευματική, και που ονομάζεται “Η Παναγία του Πάθους”. Στην εικόνιση αυτή παρουσιάζονται, η Παναγία νηπιοκρατούσα και δύο Άγγελοι Κυρίου να δεικνύουν στον αγκαλοκρατούμενο μικρό Χριστό τα σύμβολα του μελλοντικού Πάθους Του (: Σταυρός, λόγχη, καρφιά, σπόγγος με όξος κ.ά.).

Μία αξιόλογη εικόνιση που λογίζεται θεματικώς “αδελφή“ της Παναγίας Επτάσπαθης και που είναι γνωστή με την ανάλογη ονομασία, “Η Παναγία με τα επτά σπαθιά”, έχει επίσης και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Στην εικόνιση αυτού του Δυτικού εικονιστικού τύπου απεικονίζεται και η καρδιά τής Θεοτόκου να πληγώνεται από επτά σπαθιά.


Χαιρετιστήριος οίκος εις την Παναγίαν Επτάσπαθη, την απαλύνουσα τους πόνους και τα βάσανα των Ορθόδοξων Χριστιανών.

(Μετάφραση από τα ρωσικά)

Χαίρε, πολυοδυνόμενη Μήτερ του Θεού τρέψον τας θλίψεις ημών εις χαράν και απάλυνον τας καρδίας των σκληρών ανθρώπων.
















Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2024

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024. + Μνήμη των εγκαινίων τού πανίερου ναού Αναστάσεως του Κυρίου Ιεροσολύμων, συνεορτασμός όλων των ομώνυμών του ναών, και πνευματικός “εγκαινισμός” { ! } των Ορθόδοξων Χριστιανών.

 

    Η Αγία μας Εκκλησία διδάσκει και ορίζει να εορτάζουμε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και να τιμούμε την 13η Σεπτεμβρίου ως την ημέρα εορτής των εγκαινίων τού πανίερου ναού Αναστάσεως του Κυρίου Ιεροσολύμων. Διδάσκει επίσης, υποδεικνύει και προτρέπει όλους εμάς τους Χριστιανούς να  εγκαινίζουμε - εγκαινιάζουμε κατά την ημέρα αυτή και τον εαυτό μας, εγκαταλείποντας την παλαιάν αμαρτωλή ζωή μας και διάγοντας πλέον βίον καινόν, χριστιανικόν και αναμάρτητον.

Όλα τα προαναφερόμενα παρουσιάζονται συνοπτικά και ωραία (και) στο σπουδαίο τροπάριο τής Εκκλησίας μας που παρατίθεται ακολούθως.

Ήχος πλ. Β'

Εγκαινίζεσθε αδελφοί· και τον παλαιόν άνθρωπον αποθέμενοι, εν καινότητι ζωής πολιτεύεσθε, πάσι χαλινόν επιθέντες, εξ ων ο θάνατος· πάντα τά μέλη παιδαγωγήσωμεν, πάσαν πονηράν του ξύλου βρώσιν μισήσαντες, και δια τούτο μόνον μεμνημένοι των παλαιών, ίνα φύγωμεν· Ούτως εγκαινίζεται άνθρωπος, ούτω τιμάται η των Ἐγκαινίων ἡμέρα.

Γ.Τ.Α.







Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2024

Ο Ακάθιστος Ύμνος εις τον Τίμιον Σταυρόν {+ 14 Σεπτεμβρίου}.

 

    Ο περίφημος Ακάθιστος Ύμνος προς την Παναγία, που ψάλλεται στους ναούς μας κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, είναι καλώς γνωστός και πολύ αγαπητός σε ( απ') όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Ο έτερος Ακάθιστος Ύμνος όμως, που απευθύνεται στον Τίμιο Σταυρό και ψάλλεται κατά την εορτή τής Υψώσεώς του {+ 14 Σεπτεμβρίου}, και που είναι εξίσου σπουδαίος με τον προαναφερόμενο Ακάθιστον τής Παναγίας, είναι δυστυχώς λιγότερο γνωστός. Αυτός ο δεύτερος Ακάθιστος Ύμνος εις τον Τίμιον Σταυρόν παρουσιάζεται και τα υψηλόπνοα τροπάριά του παρατίθενται στο εκκλησιαστικό βιβλίο Μηναίο του Σεπτεμβρίου. Η αρχή τής παρουσίασής του και παράθεσης των τροπαρίων του έχει ως ακολούθως:

Οι κοσμοχαρμόσυνοι ΚΔ´ Οίκοι εις την νοητήν κλίμακα Του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.

    Η Ακολουθία αύτη τελείται κατ᾿ έθος επί τη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, εντάσσεται δε είτε εις την ακολουθίαν του Μεγάλου Εσπερινού της Εορτής, είτε, συνηθέστερα, εις τον της κυρίας ημέρας αυτής, μετά το Νύν απολύεις.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. Δ´. Τη υπερμάχω.

    Ώ τρισμακάριστε Σταυρέ και πανσεβάσμιε, Σε προσκυνούμεν οι πιστοί και μεγαλύνομεν, Αγαλλόμενοι τη θεία σου ανυψώσει. Αλλ᾿ ως τρόπαιον και όπλον απροσμάχητον, Περιφρούρει τε και σκέπε τη ση χάριτι. Τους σοι κράζοντας· Χαίρε, Ξύλον μακάριον.

Οι Οίκοι.

    Άγγελοι ουρανόθεν, αοράτως κυκλούσι, Σταυρόν τον ζωηφόρον εν φόβῳ (εκ γ´)· και φωτοπάροχον χάριν λαμπρώς παρεχόμενον, νυν τοις πιστοίς βλέποντες, εξίστανται, και ίστανται βοώντες προς αυτόν τοιαύτα·

Χαίρε Σταυρέ, οικουμένης φύλαξ

χαίρε, η δόξα της Εκκλησίας.

Χαίρε, ο πηγάζων αφθόνως ιάματα

χαίρε, ο φωτίζων του κόσμου τα πέρατα.

Χαίρε, ξύλον ζωομύριστον, και θαυμάτων θησαυρέ

χαίρε, συνθετοτρισόλβιε, και χαρίτων παροχεύ...

Γ. Τ. Α.

















Κυριακή 11 Αυγούστου 2024

Ο λόγος εορτασμού τής Μεταμορφώσεως τού Σωτήρος Χριστού την 6η Αυγούστου.

 

    Το μέγα θαύμα τής Μεταμορφώσεως τού Σωτήρους Χριστού συνέβη κατά το χρονικό διάστημα τής παρουσίας Του, τής δράσης και διδασκαλίας Του εδώ στη γη. Το εν λόγω σημαντικότατο γεγονός το περιγράφουν οι τρεις Ευαγγελιστές, Ματθαίος, (ιζ΄: 1-9), Μάρκος (θ΄: 2-13), και Λουκάς (θ΄: 28-36), χωρίς όμως να προσδιορίζουν επακριβώς τον χρόνο τέλεσής του.

    Ο Επιφανής Ρώσος Θεολόγος – Λειτουργιολόγος π. Αλέξανδρος Σμέμαν και άλλοι τινές αναγνωρισμένοι ξένοι θεολόγοι υποστηρίζουν, ότι ο καθορισμός τού εορτασμού τής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στις 6 Αυγούστου έγινε επειδή κατά την ημερομηνία αυτή εγκαινιάστηκαν τρεις ναοί στο όρος Θαβώρ. (Αλέξανδρος Σμέμαν, Η Εκκλησία προσευχομένη, εκδ. “Ακρίτας”, σελ. 224). Δεν αναφέρουν όμως οι προαναφερόμενοι Λειτουργιολόγοι τον λόγον για τον οποίον εγκαινιάστηκαν οι υπόψη τρεις ναοί συγκεκριμένως κατά την 6 Αυγούστου, που απέχει ακριβώς 40 ημέρες από την μετέπειτά της εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού (+ 14 Σεπτεμβρίου). Ως εκ τούτων, ο Γράφων πιστεύει ότι είναι σωστή η άποψη αρκετών Πατέρων τής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ορισμένων υμνογράφων της και μερικών Ελλήνων Θεολόγων, ότι το θαύμα τής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος έγινε ακριβώς 40 ημέρες πριν από τη φρικτή Σταύρωσή Του στον λόφο του Γολγοθά και γι' αυτό όρισεν η Εκκλησία μας τον εορτασμό του (της) 40 ημέρες πριν από την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού;

   Ακολούθως παρατίθεται ένα τροπάριο τής 6ης Αυγούστου, στο οποίο περιγράφεται και παρουσιάζεται ποιητικώς, απλώς, πλήρως και κατανοητώς το καταπληκτικό γεγονός τής Μεταμορφώσεως τού Σωτήρος Χριστού.

6  Αυγούστου. Βύζαντος, Δοξαστικόν των Αίνων.

Παρέλαβεν ο Χριστός τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην

εις όρος υψηλόν κατ' ιδίαν και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών

και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος

τα δε ιμάτια αυτού εγένοντο λευκά ως το φως.

Και ώφθησαν Μωυσής και Ηλίας μετ' αυτού συλλαλούντες.

Και νεφέλη φωτεινή επεσκίασεν αυτούς.

Και ιδού φωνή εκ της νεφέλης λέγουσα.

Ούτός εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός εν ώ ευδοκησα,

αυτού ακούετε.


Κείμενο Γεωργίου Τ. Αλεξίου

Σάββατο 3 Αυγούστου 2024

Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος Χριστού. Σύντομη και μεστή παρουσίαση τού πνευματικού περιεχομένου αυτής σε τροπάριο της Εκκλησίας μας.

 

    Η Ορθόδοξη Εκκλησία παρουσιάζει, αναλύει, κοινοποιεί και γνωστοποιεί στο χριστεπώνυμο πλήρωμά της, με πολλούς τρόπους και με διάφορα μέσα, τα δόγματα και τις μεγάλες αλήθειες τής Χριστιανικής πίστης μας. Οι σημαντικότεροι απ' αυτούς τους τρόπους και τα μέσα είναι:

  • Το προφορικό και γραπτό κήρυγμα των κληρικών και των ιεροκηρύκων.

  • Τα θεολογικά κείμενα των αγίων Πατέρων και των εκκλησιαστικών συγγραφέων.

  • Οι πολυσήμαντες παραστάσεις των φορητών ιερών εικόνων και των τοιχογραφιών.

  • Τα θεόπνευστα τροπάρια με το ποιητικό, σύντομο και περιεκτικό περιεχόμενό τους, κ.ά.

    Ένα εκκλησιαστικό τροπάριο ως τα προαναφερόμενα είναι και το ακολούθως παρατιθέμενο σε κείμενο και μετάφραση, στο οποίο παρουσιάζεται εν συντομία το πνευματικό νόημα και η σπουδαία σημασία που έχει για εμάς τους Χριστιανούς το μέγα θαύμα τής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού {+ 6 Αυγούστου}.

Τροπάριο της Μεταμορφώσεως

Ιδιόμελον. Ήχος δ΄. Κοσμά Μοναχού.

«Εις όρος υψηλόν μεταμορφωθείς, ο Σωτήρ,

τους κορυφαίους έχων των μαθητών, ενδόξως εξέλαμψας˙

δηλών ότι οι τω ύψει των αρετών διαπρέψαντες

και της ενθέου δόξης αξιωθήσονται.

Συλλαλούντες δε τω Χριστώ Μωυσής και Ηλίας εδείκνυον,

ότι ζώντων και νεκρών κυριεύει˙

και ο πάλαι διά νόμου και προφητών λαλήσας υπήρχε Θεός˙

ώ και φωνή του Πατρός εκ νεφέλης φωτεινής εμαρτύρει λέγουσα˙

Αυτού ακούετε του δια σταυρού τον Άδην σκυλεύσαντος

και νεκροίς δωρουμένου ζωήν την αιώνιον».

Μετάφραση του Τροπαρίου

Σωτήρα Χριστέ, όταν μεταμορφώθηκες στο υψηλό όρος,

έχοντας μαζί Σου τους κορυφαίους εκ των μαθητώ Σου, έλαμψε η δόξα Σου,

δηλώνοντας έτσι, ότι όσοι θα διαπρέψουν στα ύψη των αρετών

θα αξιωθούν να λάβουν και τη θεϊκή δόξα.

Ο Μωυσής δε και ο προφήτης Ηλίας που συνομιλούσαν με τον Χριστό απόδειχναν,

ότι (ο Χριστός) είναι κύριος των ζώντων και των νεκρών,

και ότι ο ίδιος ήταν ο Θεός που παλαιά λαλούσε με το Μωσαϊκό νόμο και τους Προφήτες,

γεγονός που μαρτυρούσε και η φωνή του Πατρός Θεού από φωτεινή νεφέλη που έλεγε,

Τα λόγια και τις εντολές Αυτού ν' ακούτε, που με τον Σταυρό σκύλευσε τον Αδην

και δώρησε στους νεκρούς την αιώνια ζωή.

    Η παρούσα σύντομη αναφορά στο εξεταζόμενο ιδιόμελο τροπάριο τής Μεταμορφώσεως τού Σωτήρος θα περατωθεί με την επιγραμματική παρουσίαση τεσσάρων αληθειών τής πίστεώς μας, που περιλαμβάνονται στο ποιητικό κείμενό του και κοινοποιούνται μ' αυτό μελωδικώς στους εκκλησιαζόμενους Ορθόδοξους Χριστιανούς:

  1. Οι Χριστιανοί που θα διαπρέψουν στην αρετή θα λάβουν και τη θεϊκή δόξα.

    οι τω ύψει των αρετών διαπρέψαντες και της ενθέου δόξης αξιωθήσονται»}.

  2. Ο Χριστός είναι ο Κύριος ζώντων και νεκρών.

    {«ζώντων και νεκρών κυριεύει»}.

  3. Ο Χριστός ήταν το Πρόσωπο του Θεού που λαλούσε στην Παλαιά Διαθήκη.

    {«ο πάλαι διά νόμου και προφητών λαλήσας υπήρχε Θεός»}.

  4. Πρέπει να υπακούμε στον Χριστό, που με τη σταυρική Του θυσία σκύλευσε τον Άδη και δώρησε στους νεκρούς την αιώνια ζωή.

    {«Αυτού ακούετε του δια σταυρού τον Άδην σκυλεύσαντος και νεκροίς δωρουμένου ζωήν την αιώνιον»}.

    Γ.Τ.Α.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Βλέπε κι έτερες δύο δημοσιεύσεις του Γιώργου Τ. Αλεξίου, αναφερόμενες στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος Χριστού.

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2024

"Οι Επτάριθμοι Άγιοι" (9ος αιών), φωτιστές και προστάτες όλων των Σλάβων και ιδιαιτέρως αυτών τής Δυτικής Βαλκανικής.

     

    Οι σλαβικοί λαοί τής Βαλκανικής Χερσονήσου αναγνωρίζουν ορθώς και τιμούν δικαίως ως κατηχητές και φωτιστές τους στον Χριστιανισμό και ως οδηγούς και διδασκάλους τους στον πολιτισμό τούς λεγόμενους “Επτάριθμους Αγίους” {+ 27 Ιουλίου}, που είναι, οι δύο Θεσσαλονικείς αδελφοί και ιεραπόστολοι Κύριλλος και Μεθόδιος και οι πέντε κορυφαίοι άμεσοι μαθητές τους, Γοράσδος, Κλήμης, Ναούμ, Αγγελάριος και Σάββας. Αυτοί οι επτά επιφανείς ιεραπόστολοι και μεγάλοι άγιοι τής Ορθόδοξης Εκκλησίας που έζησαν κατά τον 9ον αιώνα, μελέτησαν, καλλιέργησαν, εμπλούτισαν και διαμόρφωσαν ικανώς την σλαβονική γλώσσα {: μητέρα και πρωτόγονη μορφή όλων των σύγχρονών μας σλαβικών γλωσσών}, κήρυξαν και διέδωσαν δι' αυτής {: τής σλαβονικής γλώσσας) τη χριστιανική πίστη στις περιοχές τής Μοραβίας και των Βαλκανίων, ανήγειραν ιερούς ναούς και σεπτές μονές στα μέρη αυτά, δημιούργησαν το λεγόμενο γλαγολιτικό αλφάβητο, μετέφρασαν στη σλαβονική γλώσσα τα λειτουργικά βιβλία μας και συνέγραψαν αξιόλογα εκκλησιαστικά κείμενα, πάντα με τη γλαγολιτική γραφή στη σλαβονική γλώσσα. Για όλες αυτές τις αξιοθαύμαστες ενέργειές τους και τις ανεκτίμητες υπηρεσίες κι ευεργεσίες τους προς τους σλαβικούς λαούς, οι Επτάριθμοι Άγιοι υπέστησαν διώξεις και βίωσαν κατατρεγμούς απ' τους διαχρονικούς εχθρούς τής Ορθοδοξίας.

    

    Κι ενώ οι αναφερόμενοι “Επτάριθμοι Άγιοι” τιμούνται ιδιαιτέρως για την προσφορά τους απ' όλους τους σλαβικούς λαούς τής Βαλκανικής χερσονήσου, καθώς και απ' τους ευσεβείς Έλληνες Θεσσαλονικείς, περιέργως, απ' τους κατοίκους τής Καστοριάς και της Φλώρινας αγνοούνται ως ανάλογο σύνολο σχεδόν παντελώς. Το γεγονός αυτό είναι οπωσδήποτε δυσεξήγητο, μεμπτό και κατακριτέο και γι΄αυτό, κατά την άποψη του γράφοντος Γιώργου Τ. Αλεξίου, θα πρέπει οι πνευματικοί άνθρωποι τής Δυτικής Μακεδονίας να ασχοληθούν με τον βίον και την πολιτείαν τους, να παρουσιάσουν στο ευρύ κοινό τής περιοχής της τη μεγάλη προσφορά τους (των Επτάριθμων αγίων) στους σλαβικούς λαούς, και γενικότερον στην Ορθόδοξη Εκκλησία, και να μεριμνήσουν για τη φιλοτέχνηση και ανάρτηση ιερών εικόνων τους σε ιερούς ναούς τής περιοχής τους.