Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2018

Η Βάλλις {= είδος Αρώνιας;}, που εθεωρείτο από τους αρχαίους Έλληνες “Άνθος της Ζωής - Αθανασίας”!

Καρποί της Αρώνιας.
Η φωτογραφία ελήφθη απ' το Διαδίκτυο.

Ο άνθρωπος, από τότε που δημιουργήθηκε εδώ στη γη κι εννόησε την θνητότητά του, και που βιώνει έκτοτε τα συνακόλουθά της, επιζητεί διαρκώς τη σωματική του υγεία και προσπαθεί να βρει πολύτιμα βότανα και φάρμακα για να την αποκτήσει και διατηρήσει. Κατά την εν λόγω αναζήτησή του εντόπισε - εντοπίζει διάφορα άνθη και φυτά με ιαματικές ιδιότητες και πέτυχε - πετυχαίνει να εξαλείψει με αυτά αρκετές ασθένειές του. Ένα από τ' αναφερόμενα ιαματικά άνθη και βότανα είναι και η ονομαζόμενη Βάλλις, που την εκτιμούσαν ιδιαίτερα οι αρχαίοι Έλληνες, επειδή πίστευαν ότι ήταν ελιξήριο υγείας, αναζωογόνησης και αθανασίας.
Για τη Βάλλιδα είναι καταγραμμένα τα εξής ενδιαφέροντα στο Μέγα Ετυμολογικό Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας (Etymologicon Magnum Lexicon), που χρονολογείται στον 11ο αιώνα:
Βάλλις: Είδος εστίν άνθους, ό δοκεί ποιείν αναζήν τους τεθνεώτας, ομοίως τη αρυώνη, οιονεί βίαλλίς τις ούσα, επειδή δοκεί βίον άλλον ποιείν”. (ΕΜ, τόμ. 2, σελ. 186).
Ξύλινος Σταυρός σε εξοχή της Καστοριάς.
"Ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου
είναι το αληθινό Δέντρο της Ζωής".

(= Η Βάλλις είναι ένα είδος άνθους, το οποίο θεωρείται ότι μπορεί να κάνει να ξαναζήσουν οι πεθαμένοι, όπως η Αρυώνη (η Αρώνια;), είναι δηλαδή σαν κάποια “βιαλλίδα”, επειδή πιστεύεται ότι δημιουργεί άλλη - νέα ζωή).
Για την προαναφερόμενη Αρώνια αναφέρονται και τα εξής στο Διαδίκτυο:
 Η Αρώνια χαρακτηρίζεται ως “ο καρπός της νιότης”, syperfood, διότι αυξάνει την ενέργεια στον οργανισμό, ενισχύει τη ζωτικότητα του σώματος και υπερνικά τις νευρικές διαταραχές και την κόπωση. Υποστηρίζεται, μάλιστα, ότι λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας των καρπών της σε πεκτίνη βοηθά στην απορρόφηση και στην προστασία του οργανισμού από τη ραδιενέργεια.
Ο καρπός της πολύτιμης αρώνιας, είτε νωπός ή αποξηραμένος, είτε σε μαρμελάδα μπορεί να επιφέρει θετικά αποτελέσματα στον ανθρώπινο οργανισμό.
Έρευνες έχουν δείξει ότι ο καρπός της αρώνιας περιέχει υψηλά επίπεδα περιεκτικότητας σε βιταμίνη C (15-30 mg στα 100 γραμμάρια) και άλλες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία (Α, Β1, Β2, Β3, Β6, Β9, Ε, Κ, Ρ)”.
Γλάστρα με φυτό βασιλικό.

ΕΠΙΜΕΤΡΟ.
Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει, ότι ο Θεός είχε φυτέψει στο κέντρο του επίγειου Παράδεισου το “Δέντρο της Ζωής - Αθανασίας”, που σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση ήταν μία ωραιότατη αμυγδαλιά.
Για τους Χριστιανούς “Δέντρο της Ζωής” είναι ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου, ενώ συμβολικό άνθος αυτής (της Ζωής - Αθανασίας) είναι ο ευλογημένος Βασιλικός, με τον οποίο τελούνται απ' τους άξιους ιερείς μας οι σωτήριοι Αγιασμοί όλης της πλάσης.

Σημείωση. Για τον Τίμιο Σταυρό ως το Δέντρο της Ζωής βλέπε:

(Γιώργος Τ. Αλεξίου).



Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2018

“Ο ράμνος”, το θεωρούμενο απ΄ τους Βυζαντινούς προγόνους μας “φυτό της αγνείας” !


Κλαδίσκος και καρποί ράμνου - άγνου.
         Η φωτογραφία ελήφθη απ' το διαδίκτυο.
Ράμνος: Παρά το στερέμνιον και καρτερόν προς τας ηδονάς”.

Ο “ράμνος” είναι ένας αειθαλής και ακανθώδης θάμνος, που ονομάζεται και “άγνος”, επειδή, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες των Βυζαντινών προγόνων μας, η κατανάλωση των καρπών του καταστέλλει τις γενετήσιες ορμές των ανθρώπων κι εξαλείφει τις ανάλογες ηδονές. Εκ του λόγου τούτου, συμβούλευαν και συνιστούσαν στους κληρικούς, ασκητές, και μοναχούς, καθώς και στους ευσεβείς λαϊκούς τής εποχής τους, να τρώνε τους μικρούς σφαιρικούς καρπούς του ράμνου, για να αποκτήσουν και διατηρήσουν την επιδιωκόμενη σωματική και ψυχική τους αγνεία και υγεία. Πίστευαν μάλιστα, ότι το πρώτο φυτό τού ράμνου το είχε φυτέψει ο αρχιπάρθενος Χριστός, για να το έχουν και χρησιμοποιούν ως “άκος ψυχής τε και σώματος” “οι την αγνείαν ασπαζόμενοι”.
Η 1η σελίδα απ' το Μέγα
  Ετυμολογικό Λεξικό.
Όλα τα παραπάνω είναι καταγραμμένα στο σημαντικό “Μέγα Ετυμολογικό Λεξικό”(Etymologikon Magnum Lexicon), που συντάχτηκε κάπου στο Βυζάντιο τον 11ο αιώνα, βάσει ανάλογων Λεξικών της Ελληνιστικής εποχής, και που εκδόθηκε στη Βενετία το έτος 1499.
Η εν λόγω καταγραφή του έχει ως εξής:
«Ράμνος: Ό και άγνον φασί διά το συγγενές. Παρά το στερέμνιον και καρτερόν προς τας ηδονάς. Όθεν και τον Ηλίαν εκ προσώπου της Ιεζάβελ φεύγοντα υπό ράμνον ελθείν, ότι των φευγόντων τον οίστρον και την γυναικός ηδονήν καταγώγιόν εστί το της αγνείας ξύλον, από του αρχιπαρθένου Χριστού πεφυτευμένον τοις την αγνείαν ασπαζομένοις» (ΕΜ, τόμ 5ος, σελ. 701).
Έχοντας αυτά υπόψη οι αναφερόμενοι ιερωμένοι, αναχωρητές και λαϊκοί φύτευαν στις αυλές των κελιών, των μοναστηριών και των οικιών τους φυτά ράμνου κι έδρεπαν και γεύονταν τους καρπούς του όταν το θεωρούσαν σκόπιμο.
Βλέπε:
    1) Για το φυτό ράμνο και τις θεραπευτικές ιδιότητες των καρπών του: http://www.haniotika-nea.gr/ramnos-o-kathartikos/
    1. Για το Μέγα Ετυμολογικό Λεξικό:
    2. Για τα δέντρα της ζωής: https://www.culture.gr/DocLib/g_34044.pdf
    3. Για τα φυτά του Παραδείσου: http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=491232
      (Γιώργος Τ. Αλεξίου) 
Καρποφόρο φυτό ράμνου.




Άσκητής άγιος. Τοιχογραφία
στο ναό Αγίου Γεωργίου
του Βουνού, Καστοριάς.