“Το ψωμάκι που έγινε θυμίαμα”. Λαϊκό ιστόρημα απ’ τον Γέρμα Καστοριάς.

Καταγραφή του Γιώργου Τ. Αλεξίου

.

Θεματική σύνθεση του Γ.Τ.Α.

Ζούσε κάποτε σε ένα χωριό μια φτωχή οικογένεια που είχε μία θυγατέρα 10 – 12 ετών, περίπου. Η κοπέλα αυτή ήταν πολύ ευαίσθητη κι ευσπλαχνική και συμπονούσε και βοηθούσε όσο μπορούσε τους ανήμπορους ανθρώπους. Κάθε φορά που περνούσε έξω από το σπίτι των γονιών της ένας νηστικός επαίτης έκοβε ένα μικρό κομμάτι από το λιγοστό ψωμί της και το έδινε κρυφά στον πεινασμένο. Αυτό γινόταν επί αρκετό καιρό, μέχρι που το αντιλήφθηκε ο αυστηρός πατέρας της, θύμωσε πολύ, τη μάλωσε και την πρόσταξε να μη ξαναελεήσει τους φτωχούς.

Το συμπονετικό κορίτσι στενοχωρήθηκε πολύ απ’ αυτήν την απόφαση του πατέρα του και βρέθηκε σε μεγάλο δίλημμα, διότι αφ’ ενός μεν επιθυμούσε να δίνει τροφή στους πεινασμένους, αφ’ ετέρου όμως δεν ήθελε να παρακούσει την εντολή των γονιών του. Και τότε έπραξε το εξής. Πήρε ένα μικρό κομμάτι ψωμί, όσο μια “δαγκωσιά” (: μπουκιά) και το έκρυψε σε μια χαραμάδα που υπήρχε στον εξωτερικό τοίχο του σπιτιού του.

Κατά τις επόμενες ώρες, αυτό "το ψωμάκι των πεινασμένων" μετουσιώθηκε κι έγινε θυμίαμα (!), που ευωδίαζε έντονα σε όλη τη γύρω περιοχή (!). Αυτήν την ουράνια ευωδιά την αντιλήφθηκαν γρήγορα οι οικείοι και οι γείτονες του κοριτσιού και ειδοποίησαν σχετικώς τους συγχωριανούς τους. Αυτοί έτρεξαν αμέσως στο σημείο απ' το οποίο έβγαινε η ευωδιά,  είδαν και διαπίστωσαν το θαυμαστό γεγονός της μετουσίωσης του ψωμιού σε θυμίαμα και δόξασαν τον Θεό. 

   Από τότε, οι ηλικιωμένες Γερμανιώτισσες, όταν αναφέρονται σε μια ανοιχτοχέρα γυναίκα λένε την παροιμιακή φράση: “Αυτή δίνει, όπως (έδινε) εκείνο το κορίτσι, που το ψωμί του έγινε θυμιάμα”.

Ο Χριστός ευλογών τα Τίμια Δώρα.
Εικόνα στο ναό Αγίων Πάντων
πόλης Καστοριάς.

"Ο οβολός της Χήρας".
Εικόνα στον Άγιο Γερμανό Πρεσπών.

Το χωριό "Ο Γέρμας" Καστοριάς.

Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.
Αγαπημένη εικόνα του Γ.Τ.Α.
στο εικονοστάσι της οικίας του.