Άνθινες Παναγιές (ποίημα Λ. Πορφύρα)
Είναι στα ερημοκκλήσια που γκρεμίζονται
θλιμμένες Παναγιές, χλωμές εικόνες,
και μοναχά αγαπάνε τα αγριολούλουδα -
κρινάκια, κυκλαμιές, σπάρτα, ανεμώνες.
Σα θυμιατήρια αγροτικά κι εφήμερα,
σκόρπια ή δεμένα σ’ άτεχνο στεφάνι,
την άνθινή τους την ψυχή σκορπίζουμε
ψυχομαχώντας σ’ άυλο λιβάδι…
Παναγία - Ρόδον το Αμάραντον.
Εικόνα στα Μετέωρα, έτ. 1790.
|
Αχ, όποιος πάει εκεί με τ’ αγριολούλουδα,
στο πρώτο άγγιγμά του ανοίγει η πόρτα,
που ολόγυρα οι φωλιές την επλουμίσανε,
της λησμονιάς την κέντησαν τα χόρτα.
Ανοίγει η πόρτα έτσι όπως συνήθισε
να την ανοίγει μόνον ο αγέρας –
σάμπως να την ανοίγει η Παναγιά
με την ανησυχία γλυκιάς μητέρας…
«Παντοίοις άνθεσι κατεστεμμένη» |
Παναγία η Μυρτιδιώτισσα.
Την περιβάλλουν ανθοφόροι κλαδίσκοι μυρτιάς.
|
Η Παναγία με τα κεράσια.
Έργο του Τιτσιάνο έτ. 1515.
|
Παναγία η Αμπελιώτισσα.
|
Παναγία η Αμπελιώτισσα.
Martin Schongauer (c. 1448 – 2 February 1491).
|
Παναγία η Αμπελιώτισσα.
Σύγχρονή μας εικόνα.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου