Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Η Ορθοδοξία (Ποίημα Ν. Καρούζου)

Γλυκό που είναι το σκοτάδι στις εικόνες των προγόνων,
άμωμα χέρια μεταληπτικά,
ρούχα που τ’ άδραξεν η γαλήνη και δε γνωρίζουν άνεμο,
βαθιά το ελέησον απ’ τους άυλους βράχους,
τα μάτια σαν καρποί ευωδάτοι.
Κι ο ψάλτης ολόσωμος ανεβαίνει στο πλατάνι της φωνής,
καημένε κόσμε,
θυμίαμα η γαλάζια οσμή κι ο καπνός ασημένιος,
κερί να στάζει ολοένα στα παιδόπουλα,
καημένε κόσμε,
σα βγαίνουν - ώ χαρά πρώτη - με το Ευαγγέλιο και με τις λαμπάδες
κ’ ύστερα η μεγάλη χαρά να συντροφεύουν τ’ Άγια...
Ο πάπα-Γιάννης τυλιγμένος τ’ άσπρο του φελόνι
καλός πατέρας και καλός παππούς με το σιρόκο στη γενειάδα,
χρόνια αιώνες, χρόνια και νιάτα πόχει η ομορφιά!…

(Ο ποιητής Νίκος Καρούζος γεννήθηκε στο Ναύπλιο
το έτος 1926 και πέθανε στην Αθήνα το 1990).





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου