Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Η αυτοκράτειρα Ευδοκία (+ 460) και το μεγάλο μήλο.

Η αυτοκράτειρα Ευδοκία.
Το 421 μ. Χ. ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεοδόσιος Β’ ο Μικρός παντρεύτηκε την Ευδοκία, την «κάλλους μεν έχουσαν περιτώς, σοφίας δε μετασχούσαν παντοδαπής» (I. Ζωναρά: Επιτομή, 13, 101). Η Ευδοκία ήταν κόρη του φιλόσοφου Λεόντιου απ’ την Αθήνα και πριν βαπτιστεί είχε το όνομα Αθηναΐδα.
Δύο χρόνια μετά το γάμο τους, ο Θεοδόσιος, ενθουσιασμένος απ’ την ακτινοβόλα προσωπικότητα και τη γοητεία της νεαρής συζύγου του, της απένειμε τον τίτλο της Αυγούστας. Κι ενώ η Ευδοκία ανέβαινε ανεμπόδιστα στα ύπατα αξιώματα του Κράτους, μια ξαφνική συζυγική παρεξήγηση, που η αιτία της ήταν ένα μεγάλο μήλο, την έστειλε εξόριστη στην Παλαιστίνη. Η περίεργη αυτή ιστορία έχει ως εξής:
Μια μέρα, καθώς ο Θεοδόσιος πήγαινε στην εκκλησία, ένας μανάβης του έδειξε ένα τεράστιο μήλο απ’ τη Φρυγία. Ο αυτοκράτορας εντυπωσιάστηκε από το μέγεθος του, το αγόρασε και το έστειλε στην αγαπημένη του Ευδοκία. Εκείνη, όταν το έλαβε, σκέφτηκε να το στείλει στο μάγιστρο Παυλίνο, που το πρωί εκείνο ήταν άρρωστος. Ο Παυλίνος με τη σειρά του, εκτιμώντας την ομορφιά του φρούτου, αποφάσισε να το στείλει στον φίλο του τον αυτοκράτορα. Έτσι, το μήλο, που ήταν δώρο του Θεόφιλου προς την Ευδοκία, ξαναήλθε στον Θεόφιλο σαν δώρο του Παυλίνου. Το γεγονός αυτό δημιούργησε στον αυτοκράτορα την εντύπωση, πως η γυναίκα του τον απατούσε με τον καλύτερο του φίλο και γι’ αυτό, μανιασμένος από ζήλεια και οργή, διέταξε τη δολοφονία του Παυλίνου και την εξορία της Αθηναΐδας - Ευδοκίας στα Ιεροσόλυμα. Εκεί η αυτοκράτειρα πέρασε τα υπόλοιπα 15 χρόνια του βίου της, ως το 460 που πέθανε ψιθυρίζοντας «Είμαι αθώα» (απ’ το Πασχάλιον Χρονικόν).
Ο Θεοδόσιος Β΄ο Μικρός (+ 450).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου