Η Κυριακή τής Τυρινής και η Κυριακή των Αγίων Πάντων παρουσιάζουν αντιστοίχως, την έξωση των Πρωτόπλαστων από τον Παράδεισο και την επανείσοδό τους σ’ αυτόν κατά τη Δευτέρα Παρουσία τού Κυρίου μαζί με όλους τους Αγίους Του.

 

    Η Κυριακή της Τυρινής και η Κυριακή των Αγίων Πάντων είναι δύο μεγάλες εορτές τής Εκκλησίας μας. Αμφότερες εμπεριέχουν και αποδίδουν επιτυχώς στους πιστούς με τους εμπνευσμένους ύμνους και με τις ομοθεματικές τους ιερές εικόνες πολλές βασικές θέσεις και διδαχές τής Εκκλησίας μας. Στις εν λόγω διδαχές περιλαμβάνονται και οι αναφερόμενες στον Παράδεισο, και ειδικότερα στην εκδίωξη των Πρωτόπλαστων Αδάμ και Εύας απ’ αυτόν και την επανείσοδό τους εκεί (στον Παράδεισο) κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, μαζί με πάντες τους Αγίους Του.

    Ακολούθως παρουσιάζονται μερικά χαρακτηριστικά κείμενα επεξηγηματικά των ανωτέρω απ’ τις ιερές Ακολουθίες των προαναφερόμενων δύο μεγάλων εορτών.

 1)      Κυριακή της Τυρινής:

Ανάμνηση της εξορίας τού πρωτόπλαστου Αδάμ από τον Παράδεισο.

Συναξάριον. Τη αυτή ημέρᾳ, ανάμνησιν ποιούμεθα τής από του Παραδείσου τής τρυφής εξορίας του Πρωτοπλάστου Αδάμ.

Ικεσία των Χριστιανών: Τη αφάτῳ σου ευσπλαγχνίᾳ, Χριστέ ο Θεὸς ημών, της τρυφής τού Παραδείσου ημάς καταξίωσον, και ελέησον, ως μόνος φιλάνθρωπος. Αμήν.

Νοηματική απόδοση της Ικεσίας: Χριστέ Θεέ μας, με την απερίγραπτή σου ευσπλαχνία καταξίωσέ μας να απολαύσουμε τα αγαθά του Παραδείσου και ελέησέ μας, καθώς είσαι μοναδικός φιλάνθρωπος. Αμήν.

2)      

    2) Κυριακή των Αγίων Πάντων:

Εορτή αυτών και προθέαση τής κατοίκησής τους στον Παράδεισο κατά και μετά τη Δευτέρα Παρουσία τού Κυρίου.

Συναξάριον Τη Κυριακή μετά την Πεντηκοστήν, την των απανταχού της οικουμένης εν Ασίᾳ, Λιβύῃ, και Ευρώπῃ, Βορρά τε και Νότῳ, αγίων πάντων Εορτήν εορτάζομεν

Ικεσία των Χριστιανών: Ξύλῳ προσπαγείς, Σωτήρ ημών βουλήσει, ξύλου τον Αδάμ, κατάρας ελυτρώσω, αποδιδούς ως οικτίρμων το κατ' εικόνα, και Παραδείσου την κατοίκησιν.

Νοηματική απόδοση της Ικεσίας: Χριστέ Σωτήρα μας, καρφώθηκες στο ξύλο του Σταυρού με τη θέλησή Σου για να μας γλυτώσεις από την κατάρα του ξύλου του Αδάμ (του δέντρου της παρακοής του) αποδίνοντάς μας, επειδή είσαι οικτίρμονας, τα ιδιαίτερα χαρίσματα που μας χάρισες όταν μας έπλασες κι επιτρέποντας την κατοίκησή μας στον Παράδεισο.

Γ.Τ.Α.