 |
| Μέλισσα σε άνθος θράψου. Σύνθεση Γ. Αλεξίου. |
Ωσάν αυτή τη μέλισσα,
χωρίς αναπαμό γυρεύω τα λουλούδια.
Χώνομαι στην ύπαρξή τους μέσα,
γλιστρώ μες απ’ του στεφανιού τους τον κατήφορο,
βουτώ στης γης τη ρίζα
την άπληστη βελονωτή μου προβοσκίδα.
…………………………………
Ωσάν τη μέλισσα μπαίνω στου ονείρου το βασίλειο,
και περπατώ ελεύθερος,
κι αρωματίζω την κερήθρα μου μ’ ότι μαζεύω,
με της ημέρας την υπομονή.
…………………………………
Κι όμως,
ο χρυσός που κουβαλάει στη ράχη της,
η εργατικότητά της, το μέλι το αυριανό, τη δικαιώνουν.
Και μ’
όλο που δεν μπορώ να ειπώ αν ξέρει κάτι απ’ τη ζωή,
είναι στιγμές που νιώθω,
πως την ξέρει απ’ τους ανθρώπους πιο καλά.
 |
| Μέλισσα και άνθος λάβδανου. Σύνθεση του Γ. Τ. Αλεξίου. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου