Το βιβλίο «Γερμανική Κατοχή. Ιστορίες από τα συσσίτια στη Φιλόπτωχο Αδελφότητα Ανδρών Θεσσαλονίκης».

Το εμπροσθόφυλλο
του παρουσιαζόμενου βιβλίου

Εφέτος συμπληρώνεται ένας αιώνας απ’ το έτος 1912, που, ως γνωστόν, απελευθερώθηκε η Μακεδονία απ’ τον τουρκικό ζυγό. Στα πλαίσια αυτής της σημαντικής επετείου διοργανώθηκαν – διοργανώνονται κατά το παρόν έτος 2012 σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα πολλές ανάλογες εκδηλώσεις, κι εκδόθηκαν αρκετά βιβλία σχετικής θεματολογίας. Στα εν λόγω βιβλία περιλαμβάνεται κι ένα που φέρει τον τίτλο «Γερμανική Κατοχή», και τον υπότιτλο «Ιστορίες από τα συσσίτια στη Φιλόπτωχο Αδελφότητα Ανδρών Θεσσαλονίκης». Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε στη Συμπρωτεύουσα απ’ την αναφερόμενη «Αδελφότητα», η οποία έχει ζωή κι αξιοθαύμαστη δράση 141 ετών, περιλαμβάνει δε ενδιαφέροντα κείμενα και φωτογραφίες της υπόψη δράσης της.

Ακολούθως παρατίθεται ένα απ’ τα κείμενα του εξεταζόμενου βιβλίου, ενδεικτικό και αντιπροσωπευτικό των περιεχομένων του, το οποίο συνέγραψε ο Γρεβενιώτης θεολόγος Αθανάσιος Χαρισόπουλος.

"Αναμνήσεις ενός παιδιού της Κατοχής.

Ήταν Ιούλιος του έτους 1947, εορτή του Προφήτου Ηλία, όταν οι αντάρτες χτύπησαν τα Γρεβενά. Εκεί είχαν καταφύγει χιλιάδες άνθρωποι από τα χωριά. Η καταστροφή ήταν πολύ μεγάλη.

Έπειτα από δυο ημέρες πήγα στη Θεσσαλονίκη με συστατικό γράμμα του πατρός Αυγουστίνου Καντιώτη, Ιεροκήρυκος της Μητροπόλεως Γρεβενών, προς την Αδελφότητα Θεολόγων η «Ζωή».

Στεγασθήκαμε προσωρινά σε κτίρια στο κτήμα της «Φιλόπτωχου Αδελφότητας Ανδρών Θεσσαλονίκης» γύρω από το ναΰδριο του Αποστόλου Παύλου. Μετά την επιτυχία μας εις την Θεολογική Σχολή στεγαστήκαμε στο κεντρικό κτίριο της Φιλόπτωχου Αλελφότητος, εις την οδόν Αγίας Σοφίας. Εκεί ευτυχίσαμε να γνωρίσουμε από κοντά τους κυρίους που στελέχωναν την Φιλόπτωχο.

Η αγάπη, η στοργή και η φροντίδα των αγίων αυτών ανθρώπων δεν περιγράφεται. Ιδιαίτερα σε μας, που γνωρίσαμε από κοντά τη βία και την αναισθησία στα χρόνια της Γερμανοϊταλικής κατοχής και του εμφυλίου σπαραγμού.

Εκεί γνωρίσαμε από πολύ κοντά τους αγίους πατέρες της Αδελφότητας Θεολόγων η «Ζωή», τον πατέρα Λεωνίδα, τον πατέρα Φώτιο και τον κύριο Αθανάσιο Φρσγκόπουλο. Εκεί γνωρίσαμε τους αγαπητούς κυρίους και τις κυρίες της Χ.Ε.Ε. (Χριστιανική Ένωση Επιστημόνων) και Γ.Ε.Χ.Α. (Γονέων Ένωσις Χριστιανικής Αδελφότητας). Εκεί οργανωθήκαμε στη Χ.Φ.Ε. (Χριστιανική Φοιτητική Ένωση).

Μου ανέθεσαν καθήκοντα Κατηχητού εις τον Ιερόν Ναόν Αγίου Ελευθερίου Σταυρουπόλεως και μετά εις τον Ιερόν Ναόν Αγίου Γεωργίου Νεαπόλεως.

Αξέχαστα χρόνια. Χρόνια χαράς μέσα στη φτώχεια, χρόνια αγάπης, χρόνια δράσεως, χρόνια χριστιανικού παλμού.

Τα χρόνια πέρασαν, οι αναμνήσεις έμειναν και μ’ αυτές ζούμε. Με ποια λόγια, με ποια έργα θα μπορούσαμε να ευχαριστήσουμε αυτούς τους αγίους ανθρώπους της «Φιλόπτωχου Αδελφότητος Ανδρών Θεσσαλονίκης» και της Αδελφότητος Θεολόγων η «Ζωή»; Ό,τι έχουμε υλικό και πνευματικό το χρωστούμε σε μέγα μέρος σ’ αυτούς Ο καλός Θεός να αναπαύει τις ψυχές των αγίων αυτών ανθρώπων".

Γ.Τ.Α.