Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2024. + Μνήμη των εγκαινίων τού πανίερου ναού Αναστάσεως του Κυρίου Ιεροσολύμων, συνεορτασμός όλων των ομώνυμών του ναών, και πνευματικός “εγκαινισμός” { ! } των Ορθόδοξων Χριστιανών.

 

    Η Αγία μας Εκκλησία διδάσκει και ορίζει να εορτάζουμε οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και να τιμούμε την 13η Σεπτεμβρίου ως την ημέρα εορτής των εγκαινίων τού πανίερου ναού Αναστάσεως του Κυρίου Ιεροσολύμων. Διδάσκει επίσης, υποδεικνύει και προτρέπει όλους εμάς τους Χριστιανούς να  εγκαινίζουμε - εγκαινιάζουμε κατά την ημέρα αυτή και τον εαυτό μας, εγκαταλείποντας την παλαιάν αμαρτωλή ζωή μας και διάγοντας πλέον βίον καινόν, χριστιανικόν και αναμάρτητον.

Όλα τα προαναφερόμενα παρουσιάζονται συνοπτικά και ωραία (και) στο σπουδαίο τροπάριο τής Εκκλησίας μας που παρατίθεται ακολούθως.

Ήχος πλ. Β'

Εγκαινίζεσθε αδελφοί· και τον παλαιόν άνθρωπον αποθέμενοι, εν καινότητι ζωής πολιτεύεσθε, πάσι χαλινόν επιθέντες, εξ ων ο θάνατος· πάντα τά μέλη παιδαγωγήσωμεν, πάσαν πονηράν του ξύλου βρώσιν μισήσαντες, και δια τούτο μόνον μεμνημένοι των παλαιών, ίνα φύγωμεν· Ούτως εγκαινίζεται άνθρωπος, ούτω τιμάται η των Ἐγκαινίων ἡμέρα.

Γ.Τ.Α.

Ο Ακάθιστος Ύμνος εις τον Τίμιον Σταυρόν {+ 14 Σεπτεμβρίου}.

 

    Ο περίφημος Ακάθιστος Ύμνος προς την Παναγία, που ψάλλεται στους ναούς μας κατά τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, είναι καλώς γνωστός και πολύ αγαπητός σε ( απ') όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Ο έτερος Ακάθιστος Ύμνος όμως, που απευθύνεται στον Τίμιο Σταυρό και ψάλλεται κατά την εορτή τής Υψώσεώς του {+ 14 Σεπτεμβρίου}, και που είναι εξίσου σπουδαίος με τον προαναφερόμενο Ακάθιστον τής Παναγίας, είναι δυστυχώς λιγότερο γνωστός. Αυτός ο δεύτερος Ακάθιστος Ύμνος εις τον Τίμιον Σταυρόν παρουσιάζεται και τα υψηλόπνοα τροπάριά του παρατίθενται στο εκκλησιαστικό βιβλίο Μηναίο του Σεπτεμβρίου. Η αρχή τής παρουσίασής του και παράθεσης των τροπαρίων του έχει ως ακολούθως:

Οι κοσμοχαρμόσυνοι ΚΔ´ Οίκοι εις την νοητήν κλίμακα Του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού.

    Η Ακολουθία αύτη τελείται κατ᾿ έθος επί τη εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, εντάσσεται δε είτε εις την ακολουθίαν του Μεγάλου Εσπερινού της Εορτής, είτε, συνηθέστερα, εις τον της κυρίας ημέρας αυτής, μετά το Νύν απολύεις.

Κοντάκιον. Ήχος πλ. Δ´. Τη υπερμάχω.

    Ώ τρισμακάριστε Σταυρέ και πανσεβάσμιε, Σε προσκυνούμεν οι πιστοί και μεγαλύνομεν, Αγαλλόμενοι τη θεία σου ανυψώσει. Αλλ᾿ ως τρόπαιον και όπλον απροσμάχητον, Περιφρούρει τε και σκέπε τη ση χάριτι. Τους σοι κράζοντας· Χαίρε, Ξύλον μακάριον.

Οι Οίκοι.

    Άγγελοι ουρανόθεν, αοράτως κυκλούσι, Σταυρόν τον ζωηφόρον εν φόβῳ (εκ γ´)· και φωτοπάροχον χάριν λαμπρώς παρεχόμενον, νυν τοις πιστοίς βλέποντες, εξίστανται, και ίστανται βοώντες προς αυτόν τοιαύτα·

Χαίρε Σταυρέ, οικουμένης φύλαξ

χαίρε, η δόξα της Εκκλησίας.

Χαίρε, ο πηγάζων αφθόνως ιάματα

χαίρε, ο φωτίζων του κόσμου τα πέρατα.

Χαίρε, ξύλον ζωομύριστον, και θαυμάτων θησαυρέ

χαίρε, συνθετοτρισόλβιε, και χαρίτων παροχεύ...

Γ. Τ. Α.