Η Ορθοδοξία (Ποίημα Ν. Καρούζου)

Γλυκό που είναι το σκοτάδι στις εικόνες των προγόνων,

άμωμα χέρια μεταληπτικά,

ρούχα που τ’ άδραξεν η γαλήνη και δε γνωρίζουν άνεμο,

βαθιά το ελέησον απ’ τους άυλους βράχους,

τα μάτια σαν καρποί ευωδάτοι.

Κι ο ψάλτης ολόσωμος ανεβαίνει στο πλατάνι της φωνής,

καημένε κόσμε,

θυμίαμα η γαλάζια οσμή κι ο καπνός ασημένιος,

κερί να στάζει ολοένα στα παιδόπουλα,

καημένε κόσμε,

σα βγαίνουν - ώ χαρά πρώτη - με το Ευαγγέλιο και με τις λαμπάδες

κ’ ύστερα η μεγάλη χαρά να συντροφεύουν τ’ Άγια...

Ο πάπα-Γιάννης τυλιγμένος τ’ άσπρο του φελόνι

καλός πατέρας και καλός παππούς με το σιρόκο στη γενειάδα,

χρόνια αιώνες, χρόνια και νιάτα πόχει η ομορφιά!…

(Ο ποιητής Νίκος Καρούζος γεννήθηκε στο Ναύπλιο

το έτος 1926 και πέθανε στην Αθήνα το 1990).