Μία μεγάλη ευλογία κι η εξ αυτής ανάλογη επιτυχία: 500.000 οι άμεσοι αναγνώστες (!) τού Ιστολογίου «Φως της Καστοριάς» απ’ τον Ιούνιο 2011 κι έως σήμερα 18 Νοεμβρίου 2025.

 

        Ο δάσκαλος και πτυχιούχος Θεολογίας Γεώργιος Τ. Αλεξίου θέλησε κατά το έτος 2011 να δημιουργήσει και να δημοσιεύσει στο διαδίκτυο ένα ποιοτικό Ιστολόγιο (blog), που θα περιλάμβανε και θα κοινοποιούσε εκλεκτά κείμενα και φωτογραφίες, πρωτίστως θεολογικού, και δευτερευόντως εθνικού και λαογραφικού περιεχομένου. Προς τούτο προσευχήθηκε και ζήτησε - και ζητάει έκτοτε συνεχώς - την ανάλογη βοήθεια και φώτιση απ’ τον Ιησού Χριστό που είναι το αληθινό «φως του κόσμου», καθώς κι από την Παναγία που είναι «πλήρης σοφίας τής υπερφώτου». Ακολούθως αναζήτησε έναν κατάλληλο τίτλο για το αναφερόμενο ιστολόγιο, που να είναι ενδεικτικός κι εκφραστικός τού ωφέλιμου κι εποικοδομητικού περιεχομένου του, κι επέλεξε την ονομασία «Φως της Καστοριάς». Αναζήτησε επίσης να βρει ένα όμορφο κι αντιπροσωπευτικό του λογότυπο, και βρήκε και προτίμησε την πρωτότυπη μορφή ενός δικέφαλου βοτρυοφόρου (σταφυλοφόρου) αετού, που κοσμεί το ξυλόγλυπτο τέμπλο (18^ος αιών) τού βυζαντινού ναού Αγίου Νικολάου «τής Αρχόντισσας Θεολογίνας» Καστοριάς (15ος αιών).

    Απ’ τον Ιούνιο του έτους 2011 που δημιουργήθηκε το εξεταζόμενο Ιστολόγιο (https://fos-kastoria.blogspot.com/) κι έως σήμερα 18 Νοεμβρίου 2025 αναρτήθηκαν σ’ αυτό και δημοσιεύτηκαν 777 κείμενα σύντομα, αυτοτελή και περιεκτικά, πλαισιωμένα από ικανό αριθμό σχετικών τους φωτογραφιών. Όλα σχεδόν τα εν λόγω κείμενα συνεγράφησαν από τον Γιώργο Τ. Αλεξίου, δημιουργό και διαχειριστή τού Ιστολόγιου, τ’ ανέγνωσαν δε άμεσα (απ’ ευθείας) απ’ αυτό 500.000 άτομα, καθώς και πολύ μεγάλος αριθμός άλλων ατόμων που τα είδαν αναδημοσιευμένα σε άλλα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας.

    

    Η προαναφερόμενη μεγάλη απήχηση - επιτυχία τού παρουσιαζόμενου Ιστολογίου “Φως τής Καστοριάς” οφείλεται, κατά τη βέβαιη άποψη τού δημιουργού και διαχειριστή του Γιώργου Τ. Αλεξίου, στην ανάλογη βοήθεια και φώτιση που έλαβε αυτός απ’ τον Ιησού Χριστό και απ’ τη Θεοτόκο, τους Οποίους ευχαριστεί κι ευγνωμονεί και τους παρακαλεί να του παρέχουν και στο μέλλον την ανάλογη βοήθεια και φώτιση.

    Γιώργος Τ. Αλεξίου.

Η μεγάλη χριστιανική αρετή «η Διάκριση» και ο «Προσωπικός αριθμός» τής παγκοσμιοποίησης.

     

    Η «Διάκριση» είναι μία πολύ μεγάλη χριστιανική αρετή, που αναγνωρίζεται από τους άγιους Πατέρες τής Ορθόδοξης Εκκλησίας μας ως «η αρετή των αρετών». Τη Διάκριση την παρέχει στους Χριστιανούς ως χάρισμα το Άγιο Πνεύμα .Οι Χριστιανοί που την αποκτούν έχουν πλέον αυτογνωσία και αλάνθαστη γνώμη και κρίση για πρόσωπα, ιδέες και πράγματα. Γνωρίζουν εάν πρέπει να μιλήσουν, πότε και σε ποιον, και τι να πουν και να πράξουν, για να μην εκτεθούν, αποδοκιμαστούν και λοιδορηθούν αργότερα.

    Την αρετή «Διάκριση» πρέπει να τη ζητούμε με την προσευχή μας απ’ το Θεό, να τη λαμβάνουμε και να την κατέχουμε όλοι οι ορθόδοξοι Χριστιανοί, ιδιαιτέρως δε οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί αξιωματούχοι μας. Οι τελευταίοι πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και διακριτικοί όταν λαμβάνουν μια οποιαδήποτε εντολή από την Πολιτεία. Να την εξετάζουν με μεγάλη προσοχή και με Διάκριση, κι εάν, φευ, οι ίδιοι την αποδέχονται και την εφαρμόζουν για τους δικούς τους λόγους, να μην προσπαθούν ευθέως ή, και το χειρότερο, πλαγίως  κι εμμέσως να επιβάλλουν την αποδοχή κι εφαρμογή της και απ’ τους Χριστιανούς. Εάν π.χ. θεωρούν οι ίδιοι, ότι ο λεγόμενος «Προσωπικός αριθμός», τον οποίον οι «Παγκοσμιοποιητές» επιδιώκουν να δοθεί στους Χριστιανούς, είναι απλώς ένα διοικητικό μέτρο τής Πολιτείας και ότι δεν έχει θεολογική πνευματική διάσταση, ας κρατήσουν αυτήν την άποψη αποκλειστικώς για τον εαυτόν τους και να μην προσπαθήσουν να την επιβάλλουν και στους πιστούς, οι οποίοι,  κατά τη δική τους Διάκριση, ορθώς θεωρούν το μέτρο θεολογικής φύσεως και απολύτως προσωπικό, όπως εξάλλου το δηλώνει και η ονομασία του «προσωπικός». Ως τέτοιο, δηλαδή προσωπικό και θεολογικής φύσεως, αφορά αποκλειστικώς την προσωπική πνευματική σχέση ενός εκάστου Χριστιανού με τον Πανάγαθο Θεό μας και δεν αφορά κανέναν άλλον. (Γιώργος Τ. Αλεξίου).

Δύο απ’ τις σημασίες τού συνεορτασμού και τής συνεικόνισης των δύο Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ (+ 8 Νοεμβρίου).

 

Ο συνεορτασμός και η παράλληλή του συνεικόνιση των δύο Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ έχουν κατά την άποψη τής Εκκλησίας μας, όπως αυτή παρουσιάζεται στα ακολούθως παρατιθέμενα δύο τροπάρια τής εορτής τους, ιδιαίτερη σημασία (και) για τους εξής δύο λόγους:

Α) Επειδή κατά την ημέρα αυτή προσκαλούνται απ’ τον Αρχάγγελο Μιχαήλ οι άνθρωποι, και ανταποκρίνονται στην πρόσκλησή του, να συνεορτάσουν με τους Αγγέλους και να ψάλλουν όλοι μαζί τον Τρισάγιο Ύμνο:

Τροπάριο 1ο. Στιχηρό, ήχος α’.

Ο Ταξιάρχης των άνω Θείων Δυνάμεων, σήμερον συγκαλείται, των βροτών τας χορείας, μίαν συν Αγγέλοις φαιδράν εορτήν, συγκροτήσαι Συνάξεως, αυτών της θείας και άμα ύμνον Θεώ, αναμέλψαι τον τρισάγιον.

Ελεύθερη απόδοση του 1^ου Τροπαρίου στη Νεοελληνική.

Ο Ταξιάρχης των Αγγελικών Δυνάμεων Μιχαήλ, προσκαλεί σήμερα όλες τις εκκλησιαστικές ομάδες των ανθρώπων να συγκροτήσουν με τη θεϊκή ομάδα των αγγέλων μία χαρούμενη εορτή και αμέσως να ψάλλουν όλοι μαζί στο Θεό τον Τρισάγιο ‘Ύμνο.

{Ο Τρισάγιος Ύμνος είναι εκείνος που άκουσε ο προφήτης Ησαΐας να ψάλλουν ακατάπαυστα οι Άγγελοι γύρω από το θρόνο του Θεού: «Άγιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη τής δόξης αυτού»}.

Β) Επειδή προαναγγέλουν τη μελλοντική, βέβαιη και ποθητή ένωση κι ένταξη όλων των Χριστιανών στη μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία:

Τροπάριο 2^ο . Ωδὴ α'. Ήχος πλ. δ'.

Συνευφρανθώμεν τοις Αγγέλοις άνθρωποι, πνευματικώς εν χαρά, ο Γαβριήλ αύθις, νυν ευαγγελίζεται, Εκκλησιών την ένωσιν, και καθαίρεσιν πάσης, της εναντίας αιρέσεως, εν τη παρουσίᾳ της μνήμης αυτών.

Ελεύθερη απόδοση του 2^ου Τροπαρίου στη Νεοελληνική.

Να ευχαριστηθούμε πνευματικώς και με χαρά άνθρωποι μαζί με τους αγγέλους, διότι αμέσως τώρα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ μας φέρνει με τη σημερινή εορτή των δύο Αρχαγγέλων, το καλό μήνυμα τής Ένωσης των Εκκλησιών και την εξάλειψη όλων των αιρέσεων που εναντιώνονται σ’ αυτήν.

Γ. Τ. Α.

Χαρίσματα και ιδιότητες των αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, ιατρών των ψυχών και των σωμάτων μας, όπως παρουσιάζονται στην υμνολογία τής εορτής τους (+ 1η Νοεμβρίου). Τα ίδια προσόντα και χαρίσματα πρέπει να κοσμούν και τους ομόζηλούς τους ιερωμένους, που αναγνωρίζονται ως ιατροί των ψυχών μας

 Ανάργυρος, ο =  Ο άνθρωπος που δεν έχει αργύρια. Ο ιατρός που θεραπεύει ασθενείς και δεν τους παίρνει χρήματα.

Συναξάριον.

    Τη 1η  μηνός Νοεμβρίου, Μνήμη των Αγίων και θαυματουργών Αναργύρων, Κοσμά και Δαμιανού, υιών Θεοδότης τής εξ Ασίας.

Δοξαστικόν. Ήχος δ'. Θεοφάνους Υμνογράφου.

    Πηγήν ιαμάτων έχοντες, Άγιοι Ανάργυροι, τας ιάσεις παρέχετε πάσι τοις δεομένοις, ως μεγίστων δωρεών αξιωθέντες, παρά της αενάου πηγής του Σωτήρος Χριστού. Φησὶ γαρ προς υμάς ο Κύριος, ως ομοζήλους των Αποστόλων. Ιδού δέδωκα υμίν την εξουσίαν, κατά πνευμάτων ακαθάρτων, ώς τε αυτά εβάλλειν και θεραπεύειν πάσαν νόσον, και πάσαν μαλακίαν. Διό τοις προστάγμασιν αυτού, καλώς πολιτευσάμενοι, δωρεὰν ελάβετε, δωρεὰν παρέχετε, ιατρεύοντες τα πάθη, των ψυχών και των σωμάτων ημών.

Νοηματική απόδοση τού Δοξαστικού στη Νεοελληνική.

    Άγιοι Ανάργυροι, εσείς που κατέχεται την πηγή των γιατρειών, δώστε τη γιατρειά σε όσους την επιζητούν , αφού αξιωθήκατε να λάβετε τις ανάλογες μέγιστες δωρεές από τη διαρκή τους πηγή τού Σωτήρος Χριστού. Διότι σας είπε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, επειδή έχετε τον ίδιο θεϊκό ζήλο με τους Αποστόλους. Να, έδωκα σ’ εσάς την εξουσία κατά των ακάθαρτων πνευμάτων, ώστε να τα βγάζετε απ’ τους ανθρώπους και να θεραπεύετε κάθε ασθένεια και κάθε πάθησή τους. Γι’ αυτό, ακολουθώντας πιστά το πρόσταγμά Του, αυτό που πήρατε δωρεάν, δωρεάν και να το παρέχετε, γιατρεύοντας τις ασθένειες των ψυχών και των σωμάτων μας.

1)     Οι άγιοι Ανάργυροι παρέλαβαν απ’ τον Θεό την ικανότητα να θεραπεύουν τις ασθένειες των πιστών Χριστιανών που εκκλησιάζονται στους ναούς τους:

 

Εξαποστειλάριον. Ήχος γ'.

    Την χάριν των ιάσεων, εκ Θεού ειληφότες, Ανάργυροι μακάριοι, θεραπεύετε νόσους, και ιάσθε άπαντας, τους πιστώς προστρέχοντας, τω θείῳ υμών τεμένει· διά τούτο συμφώνως, μακαρίζομεν αξίως, την σεπτήν υμών μνήμην.

.................................................

2)         Οι άγιοι Ανάργυροι απαρνήθηκαν τις χαρές και απολαύσεις της παρούσης ζωής, έκοψαν τη νόσο της φιλαργυρίας και αναδείχτηκαν έτσι σοφοί απ’ όλους που υμνούν τον Θεό:

Κανών α'. Ωδὴ η'. Ήχος α'.

Νεκρωθέντες κόσμου τοις τερπνοίς, και της φιλαργυρίας,την νόσον αποτεμόντες, ωνομάσθητε σοφοί, τοις πάσιν Ανάργυροι, τοις βοώσι· Πάντα τα έργα Κυρίου, τον Κύριον υμνείτε, και υπερυψούτε, εις πάντας τους αιώνας.

.................................................

3)     Οι άγιοι Ανάργυροι γιάτρευαν και γιατρεύουν τους ασθενείς Χριστιανούς με τη Θεία Χάρη και όχι με τις υποδείξεις τής ανθρώπινης ιατρικής επιστήμης:

Κανών β'. Ωδὴ ς'. Ήχος δ.'

Ου τέχνῃ, ανθρωπίνῃ εν θείᾳ δε χάριτι, αποκαθαίρετε νόσους, των ανθρώπων Ένδοξοι, διά τούτο, κατά χρέος, ευφημούντες υμάς μακαρίζομεν.

..................................................

4)     Οι άγιοι Ανάργυροι δεν έπαιρναν για τις ιατρικές υπηρεσίες τους χρήματα απ’ τους ασθενείς που θεράπευαν και δεν είχαν νομίσματα χρυσά και αργυρά:

Κανών α', Ωδὴ δ'. ‘Ηχος α΄.

    Ρήσει θείᾳ σαφώς επόμενοι, ού χρυσού λαμπηδόνας, ουδέ αργυρίου θείοι εκτήσασθε.

Νοηματική απόδοση της Ωδής δ’.

    Ακολουθώντας επακριβώς, άγιοι Ανάργυροι, την εντολή του Θεού δεν αποκτήσατε λαμπερά νομίσματα χρυσού και ούτε και αργύρου.

....................................................

 Συμπέρασμα και προτροπή !

    Οι Χριστιανοί πρέπει να παρακαλέσουμε τη θεϊκή και φωτεινή δυάδα των θεοφόρων και πανσεβάσμιων Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, που υμνούμε διαρκώς, να ζητήσουν απ’ τον Θεό να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, να κατευθύνει στο καλό τη ζωή μας και να μας γλυτώνει από κάθε κακό:

Κανών β'. Ωδὴ θ'. Ήχος δ'.

    Η θεία Δυάς και φωταυγής Ανάργυροι, θεοφόροι πανσεβάσμιοι, άφεσιν των αμαρτημάτων, διόρθωσίν τε βίου αιτήσασθε, και πάντων των δεινών απολύτρωσιν, τοις ευφημούσιν υμάς πάντοτε.

Γ. Τ. Α.

ΕΡΩΤΗΜΑ επίκαιρο, εύλογο κι επιτακτικό Ορθοδόξων Χριστιανών προς τους Έλληνες Αρχιερείς !

 

    Πώς άραγε γνωρίζουν και διαβεβαιώνουν ορισμένοι Αρχιερείς (ευτυχώς όχι όλοι), ότι οι ακολούθως παρατιθέμενοι δύο σαφέστατοι στίχοι από το ιερό βιβλίο τής Αποκάλυψης του Ευαγγελιστή Ιωάννη δεν αναφέρονται (ΚΑΙ) στην ψηφιακή ταυτότητα (ΚΑΙ) στον λεγόμενο προσωπικό αριθμό;

Γ. Τ. Α.

Αποκάλυψις. Κεφ. ιγ’, στίχ. 16 – 17.

Ιγ’ 16.

Και υποχρεώνει όλους, τους μικρούς και

τους μεγάλους, και τους πλούσιους και τους

φτωχούς, και τους ελεύθερους και τους δούλους,

να δώσουν σ’ αυτούς χάραγμα πάνω στο χέρι

τους το δεξί ή πάνω στα μέτωπά τους.

Ιγ’ -17.

Και να μη μπορεί κανείς να αγοράσει ή να

πουλήσει παρά μόνο όποιος έχει το χάραγμα,

(που θα αναγράφει) το όνομα του θηρίου ή τον

αριθμό του ονόματός του.

 (Απόδοση στη ∆ημοτική υπό Λεοντίου Μοναχού ∆ιονυσιάτου).

Η Παναγία της Καλούγκα. Ρωσική θαυματουργή εικόνα τής Θεοτόκου {+ 2 Σεπτεμβρίου}.

 

Η εικόνα της Παναγίας Καλούγκα-παρουσιάζει τη Θεοτόκο ως Μοναχή να κρατάει και να μελετάει ένα βιβλίο τής Αγίας Γραφής.-Βρέθηκε το 1748 στο σπίτι ενός γαιοκτήμονα στο χωριό Τίνκοβα κοντά στην πόλη Καλούγκα τής Ρωσίας .Δυο υπηρέτριες του σπιτιού ανέβηκαν στη σοφίτα για να κοιτάξουν κάποια παλιά πράγματα.

Μία από αυτές, η Ευδοκία ήταν αθυρόστομη. Με το παραμικρό οργιζόνταν και έμπλεκε σε καυγάδες. Ενώ λοιπόν η μεταξύ τους συζήτηση είχε ''ανάψει'', την προσοχή τους τράβηξε ένα αντικείμενο τυλιγμένο σ' έναν παλιό σάκο. Με περιέργεια το πήραν στα χέρια τους και το άνοιξαν.

Τους φάνηκε ότι πρόκειται για κάποιον πίνακα που απεικόνιζε κάποια καλόγρια. Δεν είχαν καταλάβει ότι είναι η Παναγία.

Η άλλη υπηρέτρια ήλπισε να κατευνάσει λίγο την Ευδοκία μπροστά σ' αυτόν τον ''πίνακα''. Αντιθέτως όμως οργίστηκε ακόμη πιο πολύ με την άλλη υπηρέτρια, ενώ ξέσπασε την οργή της και προς τον πίνακα...φτύνοντάς τον.

Επί τόπου στην ασεβή αυτή γυναίκα άρχισαν να παρουσιάζονται σπασμοί και λιποθύμησε.

Συνήλθε την επόμενη ημέρα, αφού πρώτα η Παναγία την νύχτα εμφανίστηκε στους γονείς της λέγοντάς τι τους συνέβη και τι να κάνουν για να αποφύγει την τιμωρία: «Η κόρη σας βλασφήμησε φτύνοντας την εικόνα μου. Να κάνετε αγιασμό μπροστά στην εικόνα μου και μετά να την ραντίσετε για να συνέλθει».

Από τότε η θαυματουργή εικόνα βρίσκεται στον Καθεδρικό Ναό της Καλούγκα. Έχει επιτελέσει πολλά θαύματα και έχει σώσει ολόκληρες κοινότητες από επιδημίες αλλά και από την εισβολή εχθρικών στρατευμάτων.

Εορτάζει στις 18 Ιουλίου, 2 Σεπτεμβρίου και 12 Οκτωβρίου, εις ανάμνηση κάποιων θαυμαστών παρεμβάσεών της.

Πηγή. Ιστολόγιο: « Η Ηγουμένη Αγίου Όρους».

Οι τρεις μεγάλες αρετές του αγίου Δημητρίου (+ 26 Οκτωβρίου) που τον κατέστησαν και τον ανέδειξαν Μυροβλύτην άγιον.

 

    Ο μεγαλομάρτυρας άγιος Δημήτριος γεννήθηκε, μεγάλωσε και μαρτύρησε για την πίστη τού Χριστού το έτος 306 στη Θεσσαλονίκη κι εκεί ενταφιάστηκε. Λίγο αργότερα, απ’ τον σεπτό τάφο του έτρεχε θαυματουργό μύρο και γι’ αυτό οι Χριστιανοί ορθώς κι επιτυχώς τον ονόμασαν Μυροβλύτη.

Σημαίνοντες Θεολόγοι τής Εκκλησίας μας αναφέρουν, ότι ο άγιος Δημήτριος κατέστη και αναδείχτηκε από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό Μυροβλύτης άγιος, λόγω των πολλών και μεγάλων χριστιανικών αρετών του. Ένα τροπάριο της Εκκλησίας μας σχετικό μ’ αυτήν την αναφορά, που ψάλλεται στους ναούς μας κατά την 26η Οκτωβρίου, ημέρα της εορτής του αγίου Δημητρίου, παρατίθεται ακολούθως σε κείμενο και νοηματική απόδοσή του.

Το Τροπάριο.

Κανών γ’, Ωδή η’. Ήχος δ΄.

    Υψώσας Χριστόν εν Εκκλησία, αλήθειαν σού ο λάρυγξ εμελέτησε, στόμα σόν λελάληκε, σοφίας τα ρήματα των αρωμάτων ώφθησαν αι σιαγόνες σου, φιάλαι, διά τούτο Χριστός σε, μύρου θείου κρήνην, ανέδειξε τω κόσμω.

Ελεύθερη νοηματική απόδοση του τροπαρίου.

Κρατώντας υψωμένον {: εγκωμιάζοντας και τιμώντας) τον Χριστό στην Εκκλησία, ο λάρυγγάς σου {: το πνεύμα σου) μελέτησε την αλήθεια, το στόμα σου μίλησε τα λόγια τής σοφίας και οι σιαγόνες σου έγιναν φιάλες πνευματικών αρωμάτων και γι΄ αυτό ο Χριστός σε ανέδειξε και σε παρουσίασε στον κόσμο σαν μία κρήνη θεϊκού μύρου.

Οι αρετές του αγίου Δημητρίου που αναφέρονται στο παρουσιαζόμενο Τροπάριο της εορτής του.

1)     Ο λάρυγγάς του {: το πνεύμα του} μελέτησε την αλήθεια.

2)     Το στόμα του μίλησε τα λόγια τής σοφίας.

3)     οι σιαγόνες του έγιναν φιάλες πνευματικών αρωμάτων και για όλα αυτά, ο Ιησούς Χριστός τον ανέδειξε και τον παρουσίασε στον κόσμο σαν μία κρήνη θεϊκού μύρου.

Παρατήρηση.

    Οι προαναφερόμενες 3 μεγάλες αρετές του Αγίου Δημητρίου που κοινοποιούνται ψαλμικώς στους ναούς μας, καθώς και άλλες πολλές που τον κοσμούσαν, θα πρέπει να κοσμούν και όλους εμάς τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, πρωτίστως δε τους κληρικούς, τους Ιεροψάλτες, τους θεολόγους και γενικώς τους θεολογούντες. Οι τελευταίοι θα πρέπει να «ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας» του Θεού και να μην ασχολούνται με αλλότριά τους ζητήματα, όπως π.χ. τα υποχρεωτικά εμβόλια, τους προσωπικούς αριθμούς και τις ψηφιακές ταυτότητες των πιστών, διότι τα θέματα αυτά είναι ή εκλαμβάνονται ως πνευματικά και προσωπικά τού καθενός ανθρώπου και αφορούν αποκλειστικώς και μόνον τον ίδιο τον άνθρωπο και τη σχέση του με τον πανάγαθο και πάνσοφο Θεό.

Γιώργος Τ. Αλεξίου.

Μεταφορικός χαρακτηρισμός τού αγίου Δημητρίου ως βότρυος {: τσαμπιού σταφυλής) σε τροπάριο τής εορτής του (+ 26 Οκτωβρίου).

 

    Τα τροπάρια τής Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, και γενικώς όλοι οι λειτουργικοί και λοιποί ύμνοι της, εποιήθησαν από ταλαντούχους υμνογράφους και θεόπνευστους μελωδούς της κι ως εκ τούτου είναι και αναγνωρίζονται ως υψηλόπνοες ποιητικές δημιουργίες, κοινοποιητικές τών αληθειών και διδαχών τής πίστεώς μας. Αναγνωρίζονται επίσης (τα τροπάρια και οι ύμνοι) και ως ταμεία θεολογικών γνώσεων, και ως θησαυροί γλωσσικών δομών και λέξεων τής πλούσιας ελληνικής γλώσσας.

    Τα εν λόγω εκκλησιαστικά τροπάρια είναι γνωστόν τοις πάσι, ότι εμπεριέχουν υπέροχα καλολογικά στοιχεία κι εντυπωσιακά σχήματα λόγου, που είναι κοινά ή παρόμοια σε πολλά εξ αυτών, και που ευλόγως προκαλούν το ενδιαφέρον και τον θαυμασμό των αναγνωστών και των ακροατών τους.

    Παραλλήλως όμως και ταυτοχρόνως, αρκετά απ’ αυτά τα τροπάρια έχουν κι από ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους στοιχείο, που καθιστά το καθένα τους μοναδικό μέσα στο ανάλογο υμνολογικό σύνολο και που είναι, ένεκα τούτου, άξιο μελέτης και προβολής.

Ένα τέτοιο τροπάριο μοναδικό κι ενδιαφέρον, που παρουσιάζει τον άγιο Δημήτριο ως βότρυν σταφυλής και που ψάλλεται στους ιερούς ναούς μας κατά την 26η Οκτωβρίου κάθε έτους, ημέρα εορτής τού αγίου Δημητρίου, παρατίθεται ακολούθως σε κείμενο και σε ελεύθερη νοηματική του απόδοση.

Το τροπάριο

Κανών γ', Ωδὴ δ'. Ήχος δ'.

Ώριμον ως βότρυν σε μάκαρ Χριστός, θείας εξ αμπέλου δρεψάμενος, εναποθλίβει, Μαρτυρίου τοις ληνοίς· το καταρρεύσαν γλεύκος δε, μύρου θείαν βρύσιν ειργάσατο.

Νοηματική απόδοση το τροπαρίου.

Ο Χριστός, μακάριε (Δημήτριε), αφού σε τρύγησε απ’ το θεϊκό αμπέλι σαν ώριμο σταφύλι, σε έστυψε επάνω στους ληνούς {: στα πατητήρια) του Μαρτυρίου και το γλεύκος που έτρεξε το μετέτρεψε σε μύρο θεϊκής βρύσης.

Γ.Τ.Α.