Η οδυνηρή γενική επιστράτευση τής 20ης Ιουλίου 1974. Καταγραφή αναμνήσεων του Γεωργίου Τ. Αλεξίου, τότε εφέδρου αξιωματικού Πυροβολικού.

 

Τον Ιούλιο του 1974, καθ’ ον χρόνον ο γράφων δάσκαλος Γιώργος Τ. Αλεξίου υπηρετούσα ως ΔΕΑ (ΠΒ) στην 149 ΜΜΒΠΒ, που έδρευε στο Άργος Ορεστικό Καστοριάς και υπαγόταν στην ΧV Μεραρχία, κι ενώ επρόκειτο να μετατεθώ σε Τάγμα Εθνοφυλακής, έγινε το εγκληματικό πραξικόπημα του Ιωαννίδη στην Κύπρο και η επακόλουθή του απόβαση των Τούρκων στην Μεγαλόνησο. Αμέσως, στις 20 του ίδιου μήνα, έγινε γενική επιστράτευση, και όλες οι Μονάδες του Στρατού μας στελεχώθηκαν κι ενισχύθηκαν με πολλούς επίστρατους Αξιωματικούς και στρατιώτες.

    Ευθύς μετά την επιστράτευση, η 149 Μοίρα ΜΒΠΒ εξήλθε από το Στρατόπεδό της κι εγκαταστάθηκε διαδοχικά, στον Άϊ-Γιώργη Μεσοποταμίας, σε λόφο του Δενδροχωρίου και τέλος στο χωριό Κορομηλιά Καστοριάς. Κατά την 20ήμερη διαμονή μας στις τοποθεσίες αυτές υποφέραμε όλοι οι στρατευμένοι πάρα πολύ, κυρίως λόγω τής καταφανούς έλλειψης των απαιτούμενων ανάλογων προσόντων τού Διοικητή τής Μοίρας μας κι ένεκα τής σχετικής απειθαρχίας των επίστρατων οπλιτών.

Στις 15 Αυγούστου έγινε η δεύτερη επίθεση των Τούρκων στην Κύπρο και τότε εδόθη εντολή απ’ την Ηγεσία του Στρατού μας να αποσπασθεί μία Πυροβολαρχία απ’ την 149 Μοίρα, να προσκολληθεί στην 156 ΜΠΠΒ, κι ακολούθως να ενισχύσουν από κοινού την ΙΧ Μεραρχία, που θα μετέβαινε απ’ την Κοζάνη στην Κρήτη. Ο Διοικητής Π.Β. επέλεξε για την εν λόγω αποστολή την 4^η Πυροβολαρχία της Μοίρας μας και τοποθέτησε τον επίστρατο Υπολοχαγό Σ.Τ. κι εμένα, τον κληρωτό Δ.Ε.Α. Γιώργο Τ. Αλεξίου, επικεφαλής της. Μετά απ’ αυτήν την απόφαση, η Πυροβολαρχία μου εντάχθηκε οργανικά στη Δύναμη της 156 ΜΠΠΒ. και προετοίμασε τη μετάβασή της στην Κρήτη.

Η μετάβαση και η στρατοπέδευση τής 156 Μοίρας στη Χερσόνησο Ηρακλείου Κρήτης.

    Το απόγευμα της 16^ης Αυγούστου, η 156 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού (ΜΠΠΒ) αναχώρησε απ’ την Καστοριά μαζί με όλους τους άνδρες, τα οχήματα και τον οπλισμό της και αφού πορεύτηκε όλη τη νύχτα, έφθασε, διά μέσου Γρεβενών, Καλαμπάκας και Λάρισας, περί το απόγευμα της άλλης ημέρας, στα «Πευκάκια» του Βόλου. Στο μέρος εκείνο κοιμηθήκαμε όλοι οι στρατευμένοι κατάκοποι και το επόμενο πρωί 18 του μηνός Αυγούστρου 1974 μεταφέραμε οχήματα και κανόνια στο λιμάνι τής αναφερόμενης Θεσσαλικής πόλης, τα φορτώσαμε στο καράβι «Χρυσή Άμμος» και αναχωρήσαμε για το Ηράκλειο Κρήτης, όπου αποβιβαστήκαμε τα ξημερώματα τής 19^ης Αυγούστου. Από το Ηράκλειο η Μοίρα μετακινήθηκε γρήγορα και στρατοπέδευσε έξω απ’ το χωριό Χερσόνησος Κρήτης, κοντά στο οροπέδιο Λασηθίου. Στο μέρος εκείνο εγώ παρέμεινα ένα πεντάμηνο περίπου....