Η Καστοριά κατά την 28η Οκτωβρίου 1940.

 

Κείμενο Ιωάννου Μπακάλη στην Εφημ. “Ορεστιάς" έτ. 1956.

    Την 28η Οκτωβρίου 1940 κηρύσσεται ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας και αρχίζει η μεγάλη περιπέτεια της Καστορίας. Πρώτον πλήγμα κατ’ αυτής ήσαν οι γενόμενοι βομβαρδισμοί της πόλεως την 4^ην και 11^ην Νοεμβρίου 1940...

Κατά την αρχήν του πολέμου οι κάτοικοι της πόλεως είχον καταφύγει εις τα χωρία προς ασφάλειάν των, εις τας καλύβας των αμπελώνων των, εις την Μονήν Μαυριωτίσσης και τα παρ’ αυτήν σπήλαια Γκολομπίντσας κ.λ.π. Τους ούτω καταφυγόντας επεσκέφθη επανειλλημένως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης και ενεθάρρυνεν αυτούς. Εν τω μεταξύ δε, ο Σεβασμιώτατος δεν παρέλειπεν να λειτουργεί εν καιρώ νυκτός εις τους ναούς της πόλεως κατά τας Κυριακάς και εορτασίμους ημέρας, διότι κατά την ημέραν υπήρχε ο κίνδυνος εμφανίσεως εχθρικών αεροπλάνων, ο δε κόσμος έπρεπε με την χαραυγήν να απομακρυνθή της πόλεως, κατά δε τας ούτω τελεσμένας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος δεν έπαυε να απευθύνη προς το εκκλησίασμα ενθαρρυντικά λόγια...

    Όταν το έτος 1940 ήρχισαν οι βομβαρδισμοί των Ιταλών κατά της Καστορίας, ο Σεβασμιώτατος έστειλε τον πιστόν του υπάλληλον Δ. Καραμανίδην να αναβή εις το ανώτατον σημείον του καμπαναριού της Μητροπόλεως και να θέση υπό την σκέπην του καμπαναριού τον θαυματουργόν Σταυρόν της Μονής του Αγίου Νικολάου Σλιβαίνης και να τον αφήση εκεί χωρίς να αναφέρη το γεγονός εις ουδένα μέχρι της λήξεως του πολέμου. Είχε δε την πεποίθησιν ο Σεβασμιώτατος, ότι ο Σταυρός θα φυλάξη την πόλιν και την περιφέρειαν από πολλάς καταστροφάς. Παραδόξως, την ιδίαν εσπέραν και μετά την πραγματοποίησιν της εντολής του, είδεν ο Σεβασμιώτατος εις τον ύπνον του το εξής όνειρον: Ευρέθη προς στιγμήν εις την πλατείαν του καμπαναριού της Μητροπόλεως και εξαφνικά βλέπει κατερχόμενον από τα βάθη του ουρανού εν υάλινον αεροπλάνον, μέσα εις το οποίον ίστατο όρθιος και φορών τα Αρχιερατικά του άμφια με τον Σταυρόν ανά χείρας υψωμένον ο Άγιος Νικόλαος, ο οποίος κατερχόμενος εστάθη επί του καμπαναριού. Το εκκλησίασμα, το οποίον ήκουσε μετά συγκινήσεως το όνειρον τούτο, εσχημάτισε την πεποίθησιν, ότι ο Άγιος Νικόλαος με τον Τίμιον Σταυρόν θα φυλάξη την πόλιν, και όντως την εφύλαξεν !