Στην Ορθόδοξη Βουλγαρία, καθώς και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι Χριστιανοί τελούν κατά την Παρασκευή του Ακάθιστου Ύμνου, ή την επόμενη ημέρα του τελευταίου Σαββάτου της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τη λεγόμενη εορτή του “Χρυσού Μήλου”. Κατά την εορτή αυτή οι ιερείς και οι ιεροψάλτες χαιρετίζουν με τους ανάλογους επίκαιρους ύμνους την Παναγία, την “τέξασα το μήλον το εύοσμον”, δηλαδή τον Ιησούν Χριστόν, και στολίζουν συμβολικώς επιλεγμένες εικόνες της με πολλά ωραία μήλα, που τα προσφέρουν μετά το πέρας των ιερών Ακολουθιών στο εκκλησίασμα ως ευλογία. Μάλιστα, σε μία απ' αυτές τις χώρες συνδέουν την αναφερόμενη εορτή και με το ακολούθως αναγραφόμενο θαύμα:
[Το ακολούθως παρατιθέμενο κείμενο ελήφθη από το διαδίκτυο}
Η εορτή που ονομάζεται "Χρυσό Μήλο" εορτάζεται το πέμπτο Σάββατο των Νηστειών. Πρόκειται για μια τοπική εορτή, που συνδέεται με ένα θαύμα που έκανε η Μητέρα τού Θεού μέσω μίας αγίας εικόνας της το έτος 1765. Το γεγονός αυτό περιγράφεται στο "Συναξάρι για το Χρυσό Μήλο" από τον μακαριστό Ανανία Κλίνη, ο οποίος ήταν τότε Ηγούμενος της μονής "Αγίας Θ.Ε.Σ. Κηρύκου και Ιουλίτας”.
Να τι γράφει το εν λόγω Συναξάρι:
Σαν σήμερα πέμπτο Σάββατο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί δοξολογούν με τον Ακάθιστο Ύμνο την Υπεραγία Θεοτόκο, εις ανάμνηση του γνωστού θαύματος της ιερής εικόνας της Αγίας Μπογοδίτσας, τής ονομαζόμενης Ευλογημένης. Η εικόνα αυτή βρίσκεται στον παλιό ιερό ναό του χωριό Voden. Διά μέσου αυτής της ιερής και θαυματουργής εικόνας, η Υπεραγία Μητέρα, ζητάει από τον Χριστό, να (και) μας χαρίζει αμέτρητες θεραπείες σωματικών νόσων, καθώς και τη σωτηρία των ψυχών μας.
Το εν λόγω θαύμα έχει ως εξής: Μία άτεκνη γυναίκα άργησε να προσέλθει στο ναό του προαναφερόμενου χωριού κατά την εορτή της Υπεραγίας Θεοτόκου (έτος 1765), λόγω του μεγάλου ταξιδιού της, και δεν πρόλαβε να πάρει αντίδωρο. Το γεγονός αυτό το θεώρησε η γυναίκα κακό σημάδι κι έκλαψε και ζήτησε έλεος για την υπογονιμότητά της. Ο ιερέας, στο άκουσμα των κραυγών και των στεναγμών τής γυναίκας, στεναχωρήθηκε πολύ, αλλά δεν βρήκε να της δώσει ούτε ψίχουλο από το ευλογημένο ψωμί, (: το Αντίδωρο), και κατανοώντας την αιτία τής γυναικείας θλίψης, η αποθάρρυνση καταβρόχθισε την ψυχή του. Τότε ο γέροντας ( ιερέας) είδε ένα μήλο, που είχε αφήσει ως δώρο στον κόσμο η Μεγαλόχαρη Παναγία σε μια θαυματουργή εικόνα της, το πήρε και το έδωσε στη γυναίκα (την άγονη) ως ευλογία. Και εκείνη, αφού δέχτηκε το μήλο με ένθερμη πίστη, ηρέμησε.
Ύστερα από λίγο καιρό, η αναφερόμενη ευσεβής γυναίκα έμεινε έγγυος και αφού γέννησε το πολυαγαπημένο παιδί της ευχαρίστησε τη Μητέρα του Χριστού για τη μεγάλη ευεργεσία που της έκανε και από πίστη κι ευγνωμοσύνη προς το σεπτό πρόσωπό της (τής Θεομήτορος), αφιέρωσε πολλά τάματα και στόλισε πλούσια την ιερή εικόνα της, δώρισε δε κι ένα χρυσό μήλο εις ανάμνηση τής μεγάλης θεομητορικής χάρης.
“Παρακαλώ τους Χριστιανούς, να διαβάζουν και να ακούνε αυτό το synaxar, λέγοντας για μένα τον αμαρτωλό Ηγούμενο Ανανία Κλίνη, ο Θεός να τον συγχωρέσει και να τον λυπηθεί".
Μεταγραφή και παρουσίαση: Γιώργος Τ. Αλεξίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου