Ο εθνομάρτυρας Ιερέας Βρίτσος Κωνσταντίνος († 1947), εφημέριος Περικοπής της Ιεράς Μητροπόλεως Καστοριάς.

Κείμενο Γιάννη Β. Ιωαννίδη (+ 1989)

Το εξαίρετο βιβλίο απ' όπου ελήφθη
το εδώ παρουσιαζόμενο κείμενο.

Ο θάνατος δεν είναι πικρός για τους μάρτυρες της θρησκείας. Ήταν και είναι πάντα η ελπίδα, ο αμάραντος στέφανος και η καταφυγή όλων εκείνων που υπηρέτησαν και υπηρετούν με ζήλο και αυταπάρνηση στις ατέλειωτες στρατιές του Χριστού. Ένας απ’ αυτούς υπήρξε κι ο παπά - Κωνσταντίνος Βρίτσος, πού γεννήθηκε το 1903 και πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες, όχι μόνο στους ενορίτες του, αλλά και σε κάθε έναν που είχε την ανάγκη του. Άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη και γενναιότητα ψυχής, είχε χαράξει ήδη το δρόμο του προς τους ουρανούς. Την Άνοιξη του 1947, Απρίλιος μήνας, όταν άρχισε να μοσχοβολάει το θυμάρι και το λιβανωτό για την Ανάσταση του Κυρίου, σε μια επιδρομή στο όμορφο και ελληνικό χωριό του, τον πήραν μαζί τους οι κομμουνιστές (: οι αντάρτες Κ/Σ). Τον πήραν και τον έσυραν στις άγριες ρεματιές και στα δάση, όπου είχαν τα καταφύγια τους, σαν τα θηρία. Ήταν κάπου ανάμεσα στην Περικοπή και το Πολυκέρασο. Εκεί, αφού τον βασάνισαν σκληρά, αφού προσπάθησαν να τον ταπεινώσουν με χίλιους δυο τρόπους, χωρίς να το κατορθώσουν, τον σκότωσαν, κάνοντας ορφανά τέσσερα μικρά παιδιά και την πρεσβυτέρα. Κάποιος είπε αργότερα, πως τα τελευταία λόγια του παπά -Κωνσταντίνου προς τους δημίους του ήταν: «Πεθαίνοντας, σας συγχωρώ. Εκεί που πάω, θα συνεχίσω να προσεύχομαι, για να σας συγχωρέσει και ο Θεός».

(Γιάννης Β. Ιωαννίδης, Μικρή εγκυκλοπαίδεια εθνομαρτύρων κληρικών, έκδ. Αποστολικής Διακονίας, Αθήναι 1991, τόμ. Α΄, σελ. 75-76).

Το μνημείο του εθνομάρτυρα ιερέα
Χρήστου Βρίτσου (+ 1903) στην Περικοπή.

Σημείωση

«Στις 23 Ιουλίου 1903 ήρθε και ο Τσακαλάρωφ στην Περικοπή και πήγε κατευθείαν στο σπίτι του Ιερέα Χρήστου Βρίτσιου. Κατακρεουργήσας τον ημέτερον Παπαχρήστον και τον αδελφό αυτού...». Ίων Δραγούμης, Τετράδια του Ίλιντεν, σ. 200, εκδ. Πετσίβα, Αθήνα 2000.

Επισημάνσεις. Δυστυχώς, απ’ το έτος 1974 κ. εξής, όλες οι επίσημες αρχές του τόπου μας θέλουν να «αγνοούν» τους εθνομάρτυρες κληρικούς της Εκκλησίας μας περιόδου 1946 – 49, για λόγους σχετικής κοντόφθαλμης «διπλωματίας». Ευτυχώς όμως τους γνωρίζει άριστα και τους ανταμείβει αναλόγως ο δικαιοκρίτης Θεός μας.

Οι εθνομάρτυρες κληρικοί της Ιεράς Μητρόπολης Καστοριάς που μαρτύρησαν από τους ερυθρούς αντάρτες  κατ' εκείνη την περίοδο ήταν - είναι οι εξής: Βρίτσος Κωνσταντίνος, Καβατσιάδης Ισίδωρος, Χαστάς Λάμπρος, Γιαννόπουλος Αθανάσιος, Μαρκόπουλος Κωνσταντίνος και Νάσκος Γεώργιος. Αιωνία η μνήμη τους.

Ο Γιάννης Β. Ιωαννίδης (1919-1989).

Η Ιστορία καταγράφει στις δέλτους της
τα σεπτά ονόματα των εθνομαρτύρων
ιερέων της Εκκλησίας μας.

Ο ναός του Τιμίου Προδρόμου (+ 29 Αυγούστου)
στην κορυφή του Βιτσίου, πλησίον της Περικοπής.

Λεοντόκαρδοι ιερείς τελούν το Μνημόσυνο
των χιλιάδων στρατιωτών μας που έπεσαν
στο Βίτσι κατά τον Ανταρτοπόλεμο 1946-49. 

Ο 2ος τόμος της Εγκυκλοπαίδειας
εθνομαρτύρων κληρικών.

Το θρυλικό όρος Βίτσι (υψ. 1123 μ.). Δεξιά του
και πιο κάτω βρίσκεται η Περικοπή.
Αριστερά διακρίνεται  το όρος Μάγκοβιτς.

Η Νίκη σκέπει και  οδηγεί στη μάχη
γενναίο στρατιώτη μας περιόδου
1946 - 49.

Μνημείο στο χωριό Μανιάκοι Καστοριάς.