 |
| Ο αββάς Γεράσιμος και το λιοντάρι |
Ο βίος του αγίου Γερασίμου
Ο Άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης γεννήθηκε στη Λυκία από χριστιανούς γονείς κατά τον 5ο αιώνα. Από νεανική ηλικία ακολούθησε το μοναχισμό κι έγινε ερημίτης. Το 451 πήγε στους Αγίους Τόπους, ενώ το 455 ίδρυσε κοινοβιακό μοναστήρι στην έρημο του Ιορδάνη. Το σύστημα του μοναστηριού ήταν ιδιότυπο, καθότι οι έμπειροι μοναχοί ακολουθούσαν τον αναχωρητικό τύπο μοναχισμού, ενώ οι αρχάριοι τον κοινοβιακό. Ο ίδιος υπήρξε ένας ιδιαίτερα ασκητικός μοναχός, με πνεύμα φιλόπονο και εργατικό. Το τέλος της επίγειας ζωής του επήλθε στις 4 Μαρτίου του 475, όταν Πατριάρχης Ιεροσολύμων ήταν ο Αναστάσιος Α΄. Η μνήμη του τιμάται από την Εκκλησία μας στις 4 Μαρτίου.
Το μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου
Το θεματικό μοναστήρι είναι κτισμένο στη νοτιοανατολική κοιλάδα της Ιεριχούς, κοντά στο σημείο του Ιορδάνη ποταμού που βαπτίσθηκε ο Χριστός. Πλησίον του μοναστηριού ευρίσκεται η Νεκρά Θάλασσα, όπου βρίσκονταν οι αρχαίες πόλεις Σόδομα και Γόμορρα. Στη βόρεια πλευρά του είναι χτισμένη τρίκλιτη Εκκλησία αφιερωμένη στον Άγιο Γεράσιμο, τον Άγιο Ευθύμιο, τον Άγιο Ζωσιμά και την Οσία Μαρία την Αιγυπτία. Ο εσωτερικός του διάκοσμος χρονολογείται στον 12ο αιώνα.
Κάτω από την Εκκλησία βρίσκεται μία άλλη μικρότερη, που είναι αφιερωμένη στη φυγή της Αγίας οικογενείας στην Αίγυπτο, εξ αιτίας του βασιλιά Ηρώδη. Σύμφωνα με την παράδοση, σ’ αυτόν το χώρο, κατά την εν λόγω φυγή, στάθμευσε και φιλοξενήθηκε η Παναγία μαζί με τον Χριστό βρέφος και τον άγιο Ιωσήφ.
Το υπόψη μοναστήρι καταστράφηκε από τους Πέρσες το έτος 614. Επάνω στα ερείπιά του κτίσθηκε τον 19ο αιώνα η σημερινή ιερά μονή του Αγίου Γερασίμου.
Ο άγιος Γεράσιμος και το εξημερωμένο λιοντάρι.
Αγιολογικά κείμενα αναφέρουν την εξής θαυμαστή ιστορία. Κάποτε, ο άγιος Γεράσιμος συνάντησε στην έρημο ένα πληγωμένο λιοντάρι και του γιάτρεψε την πληγή. Το λιοντάρι, από ευγνωμοσύνη προς τον άγιο ευεργέτη του, τον ακολούθησε αμέσως κι έκτοτε παρέμενε υπάκουο κοντά του και τον υπηρετούσε σαν να ήταν οικόσιτο ζώο. Ο άγιος Γεράσιμος είχε επίσης κι ένα γαϊδουράκι, με το οποίο κουβαλούσε νερό στο μοναστήρι από τον ποταμό Ιορδάνη. Κάποια ημέρα πέρασαν από την περιοχή Άραβες έμποροι με τις καμήλες τους κι έκλεψαν το γαϊδουράκι. Τότε ο Άγιος ζήτησε απ’ το λιοντάρι να κουβαλάει αυτό πλέον (το λιοντάρι) το νερό, σαν να ήταν υποζύγιο, κι έτσι γινόταν. Όταν απεβίωσε ο άγιος Γεράσιμος, το λιοντάρι πήγε στον τάφο του και παρέμεινε εκεί περίλυπο κι άσιτο αρκετές ημέρες, μέχρι που πέθανε. Το λιοντάρι αυτό εικονίζεται σε πολλές εικόνες του αγίου Γερασίμου. |
Το μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου Ιορδανίτου |
Χριστώ εκ νεότητος ακολουθήσας πιστώς,
ζωήν την ισάγγελον, επολιτεύσω σαφώς, Γεράσιμε Όσιε.
Συ γαρ εν Ιορδάνου, διαλάμψας τη χώρα,
θήρα καθυποτάσσεις, τη στερρά σου ασκήσει.
Χριστός γαρ Ον εδόξασας, λαμπρώς σε εθαυμάστωσε.
Ν’ αγαπάς
(Ποίημα του Νίκου Βελιώτη)
Ν’ αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα,
τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους,
τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,
και πολύ ν’ αγαπάς τους ανθρώπους.
……………………………………………………
Τα θεριά ν’ αγαπάς και τ’ ανήμερα,
τα νησιά, τα ποτάμια, τ’ αστέρια.
Κι αν ποτέ σε πληγώσουν κατάστηθα
φίλοι, αγρίμια, λευκά περιστέρια,
…………………………………………………
Ν’ αγαπάς, να ξεχνάς και να χαίρεσαι
τη δική σου γαλήνη και κείνα
που μ’ αγάπη το νου μας φωτίζουνε,
και βλασταίνουν αμάραντα κρίνα.
 |
Η πρόσοψη της μονής του Αγίου Γερασίμου     |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου